Zondag 31 oktober is het nog mistig als we opstaan maar al snel breekt de zon door en warmt de temperatuur op. Helaas niet genoeg om buiten te kunnen ontbijten (het is nog maar 6 graden) dus dekken we binnen de ontbijttafel. Zoals regelmatig voorkomt hebben we (Thecla en ik) wat moeite met de douche kranen. Het is ongelooflijk hoe veel soorten kranen er zijn, zelfs op dezelfde camping zijn er kranen die je moet draaien, uittrekken en andere indrukken of zelfs aan wiebelen om er water uit te krijgen, maar na verschillende pogingen lukt het om warm water te laten stromen en zitten we schoon gewassen aan het ontbijt. Het windje blijft kil dus het weggooien van grey- en black water en de inname van schoon water geschiedt met hoodie aan.
Maar uiteindelijk zijn we dan toch reisklaar en rijden we naar de kustweg, route 1, die ons naar het noorden brengt. De weg is schitterend en kronkelt zich langs de kust. In het begin overheerst zo nu en dan de mist maar al snel trekt deze op e
n hebben we een prachtig zicht op de bulderende zee. Langs de weg zien we regelmatig gieren zitten echter altijd op plekken waar we niet kunnen stoppen, maar gelukkig is er wel een prachtige parking bij een stuk strand met Elephant Seals. Direct onder ons op het strand zien we enkele van deze reuzen liggen en we kijken onze ogen uit maar groot is de verbazing als iets verderop het strand de stukken aangespoeld hout ook Seals blijken te zijn. Honderden van deze monumentale beesten liggen op en naast elkaar, laten elkaar hun krachten zien door hoog op te staan en tegen elkaar aan te beuken en brullen hier oorverdovend bij. Gaan dan weer slapen om na enkele minuten toch een prettiger plek te zoeken dicht aangedrukt tegen het vet van hun buurman of met hun vette lijven naar de zee te hoppen waar ze elegant het water inglijden. We raken niet uitgekeken. Wat een enorme beesten, imponerend om te zien.
De ene na de andere foto maken we zodat Dick en Thomas ’s avonds echt de geheugen kaarten moeten uitladen. Uiteindelijk rukken we ons los van deze prachtige dieren en zetten onze reis langs de kust voort. De weg slingert zich nu langs de bergwand omhoog en soms zien we heel diep onder ons de golven van de Pacific op de kust beuken. Daar waar soms een afrit naar een strandje is zie je surfers zich in de golven wagen en de mist probeert zo nu en dan grip te krijgen op de rotsen wat prachtige plaatjes geeft. De hele weg langs de kust levert schitterende vergezichten op maar uiteindelijk verlaten we de kust bij Carmel om via een binnenweggetje naar Monterey te rijden. Erg veel keuze is er niet aan campgrounds maar uiteindelijk vinden we op de fairgrounds van Monterey een eenvoudige camping waar we de camper neerzetten.
We wandelen nog een stukje in de omgeving zien uitgeholde pompoenen, grote spinnen in webben voor ramen en deuren, in de bomen hangende skeletten en bewonderen de als heksen verklede verkoopsters, zelfs baby’s verkleed als football worden apentrots rondgedragen door hun ouders, het is per slot van rekening Halloween.
Dinsdag 1 november slapen we lekker uit en na een heerlijk ontbijt en even skypen met het thuisfront lopen we naar de kust en het aquarium. De afstand is te doen zeker nu we al meer gewend zijn om te lopen. Het is opnieuw prachtig weer en als de zeemist, merkbaar aan de druppels vocht, optrekt is het zelfs lekker buiten. Zodra we het pad
langs de kust opwandelen zijn de eerste zeeleeuwen te zien, balancerend op een steen zodanig dat noch hun staart noch hun kop nat wordt. Daar er telkens toch wat golven de kust naderen betekent dat een voortdurend heen en weer gewiebel en grappig om naar te kijken. Uiteraard zitten er ook overal pelikanen druk bezig hun vacht te onderhouden en als klapstuk zien we ook zee otters ronddrijven, soms gewikkeld in zeewier om niet weggedreven te worden, soms gewoon drijvend en zo nu en dan opkijkend waar ze ergens zijn. We raken natuurlijk niet uitgekeken bij dit schouwspel maar uiteindelijk arriveren we toch bij het aquarium van Monterey. Als rasechte duikers genieten we van de prachtige aquaria en zien zelfs de reusachtige Mola Mola ofwel Zonnevis voorbij zwemmen. Na een paar uur ronddwalen en een heerlijke koffie verlaten we uiteindelijk het aqarium. Een stukje lopen we nog langs de kust, waar we de oude pier opwandelen en uiteraard een bezoekje brengen bij de hier liggende en zittende pelikanen. Ze zijn zo tam dat ze zich 
zelfs door mij (Tita) laten aaien. Na dit intermezzo lopen we terug via de farmers market in het stadje en daarna langs een saaie lange weg naar de campground. Ach, het luie zweet is nu wel verdwenen en we hebben een leuke dag gehad. De turkey die we bij Trader Joe hebben gekocht smaakt ’s avonds voortreffelijk bij de gebakken aardappeltjes en sla en we praten lang na ver deze gezellige dag.
Woensdag 2 november begint met een staalblauwe lucht en zon en al snel is het 17 graden. Na het ontbijt dumpen we grey- en black water, nemen schoon water in en rijden verder naar het noorden. Al snel verlaten we de kust om naar Big Basin Redwood state park te rijden, waar we de grote Sequoia’s (Coastal Redwood trees ofwel Sempervirens) bewonderen. Uiteraard maken we een wandeling tussen deze giganten van bomen die wel 2000 jaar oud kunnen worden en sommigen zijn dat ook. Al lopende verbazen we ons over de omvang maar ook de hoogte van deze giga bomen en het is heerlijk om er tussen te wandelen, zoals altijd staat de
sluiter van de camera niet stil. Omdat de weg doorgaat naar het noorden keren we niet terug maar vervolgen we de weg door het park waarbij we er al snel achterkomen dat de weg nu wel erg bochtig en smal wordt en zich langs de torenhoge Sequoia’s slingert. Er is nauwelijks ruimte voor andere wagens om te passeren. Gelukkig is het niet echt druk maar toch komen we regelmatig auto’s tegen en als klap op de vuurpijl zelfs een brandweerwagen met alle knipperlichten aan. Thomas verblikt en verbloosd echter niet en weet ook dit monster van een wagen voldoende ruimte te geven om te passeren zonder dat daarbij de zijkant van de auto wordt opengereten. Helaas voor Thomas (hij geniet van dergelijke weggetjes) komt ook aan deze smalle bochtige weg een einde en uiteindelijk rijden we weer de grote weg op naar San Francisco. In een voorstad stoppen we even bij het grote warenhuis Nordstrom om naar Uggs te kijken. Margot de a.s. schoondochter van Thecla en Thomas wil deze graag hebben. Uggs in overvloed maar de gewenste maat is wat onduidelijk zodat we toch niet tot aankoop overgaan. Duidelijkheid die omdat het inmiddels nacht is in Nederland niet eerder dan over 7 uur verkregen zal worden. Na een lekkere lunch in de foofhall bij Panda Express zetten we de reis voort, over de Golden Gate Bridge en eindigen uiteindelijk op een camping bij Marin City. Nadat de camper staat gaat Dick foto’s uitzoeken voor de website die dankzij inspanningen van Rene en Sandra weer in de lucht is (ze hebben de site ondergebracht bij een andere host) en Thecla, Thomas en ik doen boodschappen bij Trader Joe en de Worldshop. We vinden een nieuwe koffiekan (de oude is dankzij het feit dat ik deze niet goed heb neergezet gesneuveld) en ook eten voor vanavond en lopen dan in het donker weer terug naar de camping. De biefstuk met brood smaakt voortreffelijk en de koffie uit de nieuwe kan ook.
Donderdag 3 november staan we pas om 8 uur op. We doen het rustig aan want voordat we naar San Francisco moet er eerst ingechecked worden, wat uiteindelijk om half 10 lukt. Nadat de boarding passen zijn uitgeprint (wat hebben we toch een plezier van onze printer) lopen we naar de bushalte om tot de ontdekking te komen dat we net de bus naar Downtown gemist hebben. Gelukkig komt 20 minuten later een bus die ons de mogelijkheid biedt via een overstap in Marin City ook in Downtown San Francisco te komen zodat we uiteindelijk toch in de ochtend nog in San Francisco rondlopen. Ons eerste bezoek geldt Nordstrom waar we de zo door Margot gewenste Uggs aanschaffen en om dat heugelijke feit te vieren drinken we een heerlijke koffie in het winkelcentrum. Uiteraard kijken we ook even rond in die rare donkere winkel (met zijn speciale geur) van Abercrombie en Fitch. Helaas is er niets in de uitverkoop en de enige trui die prachtig is (een bontgevoerde zeer zachte hoodie) is zelfs in maat XL te klein voor mij. Het ligt echter niet aan mij volgens Dick die stelt dat alle kleding hier alleen voor skinny en extra skinny people gemaakt wordt. Na nog wat rondkijken in de schitterende winkels lopen we weer naar buiten waar het inmiddels is gaan miezeren. Hier hebben we 
helemaal niet op gerekend dus gaan we op zoek naar een poncho. Uiteindelijk vinden we in China town enkele poncho’s maar deze zijn van een zodanige kwaliteit dat ze snel kapot gaan dus we kopen deze toch maar niet. De miezer blijkt ook mee te vallen en we kunnen zonder jas gewoon door blijven lopen. We lopen nu in een deel van San Francisco waar de straten dan weer steil omhoog en dan weer steil omlaag gaan en telkenmale moeten we elkaar op de foto zetten om deze rare wegen uit te kunnen beelden. Al dwalende lopen we tegen een kroegje aan waar werkelijk voortreffelijke vers gemaakte burgers geserveerd worden wat goed uitkomt want het is inmiddels al lang lunchtijd geweest. We eten heerlijk en wandelen met een vol buikje verder richting pier waar we de zeeleeuwen bewonderen die op het platform liggen. Helaas zijn het er niet zoveel, waarschijnlijk te wijten aan het feit dat het buiten koud en kil is en de zon niet schijnt. Verder voert onze wandeling langs de kades naar het beginpunt van de Cable car waar we een kaartje kopen. We moeten even wachten voordat er een plekje is maar uiteindelijk, nadat we door het buiten in de rij staan, tot op ons bot verkleumd zijn, weten we een plekje te bemachtigen op de Cable Car. Thomas en Dick gaan op een bankje zitten maar Thecla en ik aarzelen geen moment en gaan aan de Cable Car hangen. Het is een schitterende rit en we genieten enorm van de ervaring om hangend aan de tram de steile straten van San
Francisco opgetrokken te worden. In tegenstelling tot zo’n 6 weken geleden is het nu veel rustiger en kunnen we uitgebreid elkaar fotograferen terwijl de Cable Car de hellingen op en afrijdt. Helaas komt ook aan deze rit een einde en we eindigen waar we vanmorgen begonnen zijn , aan de koffie bij Nordstrom. Als we weer buitenkomen is het inmiddels donker geworden en aan de hand van de kaart vinden we de bushalte waar we tot de ontdekking komen dat het nog even duurt alvorens de bus arriveert. Ach er is voldoende te zien om ons heen dus voordat we het weten kunnen we instappen en zo’n 1 ½ uur later zijn we bij de camping waar we alleen nog wat soep en chips eten alvorens we ons bedje induiken.
Vrijdag 4 november zijn we al vroeg op en nog voor het ontbijt gaan Thecla en Thomas hun tassen inpakken. Er blijkt best wel wat mee te moeten maar uiteindelijk na wat passen en meten gaat alles goed in de beide tassen en blijkt er zelfs nog ruimte en gewicht over om nog meer mee te kunnen nemen. Met een gerust hart kunnen we dus ontbijten en daarna gaan we op weg naar het vliegveld, een dik uur rijden vanaf de campground. Het verkeer zit mee dus uiteindelijk komen we veel te vroeg aan bij het vliegveld. Er is alleen een plek om passagiers af te zetten dus nadat we afscheid hebben genomen gaan we ieders ons weegs. Thecla en Thomas het vliegveld op om daar te wachten tot zij kunnen boarden en wij rijden verder naar Fresno. We hebben een passagier extra bij ons want Thecla en Thomas hebben Oty de Sea Otter bij ons achtergelaten. Hij heeft een hoog aaibaarheids gehalte en past goed bij de overige beesten die de camper bevolken.
Het weer is na het dipje van gisteren weer opgeklaard en op enkele wolken na schijnt de zon weer volop. Wel blijft er een kil windje waaien waardoor de temperatuur niet hoger dan 15 graden komt maar achter het glas van de camper is het goed toeven.
Op weg naar Fresno doen we wat boodschappen om onze voedsel voorraden aan te vullen en te tanken en uiteindelijk arriveren we om 6 uur bij de Storage. Na een hartelijke begroeting en een gezellig praatje met Rod en Christine stallen we onze camper op het terrein van de storage. We eten heerlijk biefstuk en brood, doen de administratie en beantwoorden wat mails en gaan dan naar bed.