Een nieuwe camper

Een nieuwe camper

17 october 2019 is het zover.
We kunnen onze nieuwe camper ophalen: de “Frankia Titan”.
Al vroeg in de ochtend rijden we weg bij huis, op naar Raema Campers in Nederweert, de dealer van Frankia. Wel met onze gewone auto. Onze oude camper staat namelijk al bij deze dealer. De voorruit vertoont enkele lelijke barsten en moet vervangen worden voor we hem definitief kunnen inruilen. Ondanks het feit dat we half augustus al contact opgenomen hebben met Camperglass over de vervanging van de voorruit, blijkt het toch wel wat tijd te kosten voor een nieuwe ruit geplaatst kan worden.

John geeft uitleg

Het is een verkeerschaos op de weg en dus arriveren we anderhalf uur later dan afgesproken in Nederweert maar na een heerlijke kop koffie worden we meegenomen naar onze nieuwe camper en krijgen we van John een uitgebreide uitleg.

Snel gaat het duizelen, al die knopjes en handeltjes en dan krijgen we nog een beperkte uitleg omdat we al ervaren camperaars zijn.

Na nog wat laatste administratieve handelingen, evenals een restbetaling, kunnen we in de middag toch echt op weg met onze nieuwe camper.

Helaas kan de oude camper nog geen vrijwaring krijgen want er is op het dak hagelschade geconstateerd en daar moet onze verzekering en een expert zich eerst nog over buigen.
Ik ben altijd gefascineerd door nummerborden en hoopte op een mooi exemplaar. Het wordt: G-667-JL. Op weg naar huis, rijdend achter de camper, broed ik op een zin die dit nummerbord kan verwoorden en ja hoor, ik weet het: “Geniet Je Leven”

Als we thuis zijn, na in eindeloze files te hebben gestaan, heb ik ook de aanwezige cijfers omgezet naar letters van het alfabet en wordt het:
“Geniet effe goed Je Leven”.
Nadat Dick me even wazig heeft aangekeken (het nummerbord heeft slechts 3 letters) en ik uitleg hoe ik eraan kom hoor ik een “OH”. Dick heeft niets met nummerborden. Maar deze camper met dit speciale nummerbord is voor mij nu al bijzonder.
We hebben helaas niet direct tijd om er mee op stap te gaan of eraan te werken dus brengen we de camper direct naar de stalling.

Gelukkig zien we de erop volgende weken wel kans om er enkele malen op uit te gaan.

Eerst gordijn stof uitzoeken

De route wordt bepaald aan de hand van zaken die we nodig hebben zoals: tapijt, gordijnen, een wc borstel, badmatjes, antislip plastic, extra sleutels, alarm, passende kratjes, een sjorrail en natuurlijk een Merino wollen onderdeken.
Langzaam weet Dick, de klusser van ons beiden, er onze camper van te maken. Alleen het tapijt brengt wat hoofdbrekens met zich mee.
Dick maakt met heel veel inspanning een mal. Een enorm karwei want de vloer heeft allemaal hoekjes en insnijdingen. Maar uiteindelijk is de mal gereed en kan het schoonloop tapijt uitgesneden worden.

Mal maken voor de vloerbedekking

Als dat gebeurd is zien we dat het tapijt een enorme weef fout vertoont.
Helaas, het zal terug naar de winkel moeten. Dick heeft tevergeefs het tapijt uitgesneden. Gelukkig geeft Hornbach ons zonder morren het geld terug, bestelt een nieuwe tapijtrol en na enkele weken bedekt toch een mooi passend tapijt de vloer van onze camper.
Op dinsdag 26 november kunnen we dan eindelijk op weg.
Het verblijf in de camper voldoet goed. Er zijn meer dan voldoende lichtpunten, het koken is prettig, ook al door een enorm aanrecht oppervlakte, en douchen in de aparte douche is zeer aangenaam. Het loopt al naar de winter toe en we ondergaan al vriestemperaturen maar de Alde kachel houdt het aangenaam warm in de camper. Toch is er een minpuntje (wat ook speelde bij onze vorige camper) en dat is dat deze aangename warmte ook veel, heel veel, propaangas verbruikt. Na enkele nachten komen we dan ook tot de conclusie dat er echt een standkachel bij moet komen. Aangesloten op de dieseltank bespaart dit propaan en in de vroege ochtend kun je meteen een warmte boost geven.
Zeker als we terugkomen van een wandeling door Kevelaer in Duitsland, waarbij we, door de ijzige temperaturen, tot op ons bot verkleumd raken, blijkt de behoefte aan een dergelijke extra kachel groot.
Net voor Dick aan zijn knie geopereerd zal worden (op 11 december 2019) lukt het om nog 10 dagen erop uit te gaan.

Kaarsje aansteken in Kevelaer

De route is snel gemaakt en na een omweg via Winterswijk en Kevelaer (ik wil opnieuw bij de “Kerzen Kapelle” een kaarsje aansteken) rijden we Noord Frankrijk in, op weg naar Normandië.
Dit keer hebben we de tijd om de camper beter te testen op zijn gebruik. We staan dit jaargetijde in principe op camperplekken midden in stadjes omdat het bij kouder weer nu eenmaal leuker is door een stadje rond te lopen dan ergens buiten op een klif of in een weiland te verblijven. Deze uitgekozen plaatsen hebben ook caches dus zoeken we, na aankomst op de camperplek naar caches en natuurlijk (we zijn in Frankrijk) genieten we iedere ochtend van een ontbijt met vers stokbrood. De camper is comfortabel en met onze twee zonnepanelen hebben we meer dan genoeg stroom. Het is verrassend te ontdekken dat de twee bedlampjes ook een aansluiting hebben voor onze telefoons zodat we deze, gedurende de nacht, op kunnen laden.
Als we in Normandië arriveren, breekt tijdens onze wandelingen regelmatig de zon door het wolkendek. We besluiten weer naar Honfleur te gaan. Een van onze lievelingsplaatsen. Daar is nog één, niet gevonden, cache en wel boven op de steile helling die boven het stadje torent. Het is droog en ijzig koud en dus een goede gelegenheid om naar boven te klimmen (worden we warm van). De helling die we omhoog moeten is heel steil en het is onbegrijpelijk dat Dick deze klim aan kan met zijn knie.

Cache in de boom boven Honfleur

Maar het lukt en bijna boven op het plateau vinden we de cache en kunnen genieten van het schitterende uitzicht over de kust en de havenstad Le Havre alsmede over het stadje Honfleur wat diep beneden ons ligt. Hoewel we normaliter de avonden lezend doorbrengen willen we ook een keer onze TV proberen dus als we eind van de middag terugkeren bij de camper zet Dick de schotel uit. We hebben geen canal digitaal dus Nederlandse zenders zijn niet bereikbaar maar wel honderden Duitse en Engelse zenders dus er is voldoende keuze (en het is ook nog goed voor onze taalkennis).
De laatste dag van november worden we wakker met een schraal zonnetje en nadat we ons grey- en black water gedumpt hebben en onze schoonwatertanks hebben gevuld, zelfs in dit jaargetijde is dat op de camperplek in Honfleur mogelijk, rijden we verder Normandie in en vinden een plekje naast het oorlogsmuseum in Bayeux.
Afgelopen voorjaar stond het hier vol met campers en konden wij er met onze grotere camper absoluut niet staan, maar nu staan we alleen. We zullen hier twee nachten blijven want willen nu eindelijk de beroemde “Tapisserie van Bayeux” bekijken. Maar eerst lopen we rond door het oude centrum wat tijdens de invasie in Normandië op miraculeuze wijze onbeschadigd is gebleven.

Smalle straatjes in Bayeux

Het is leuk om door de smalle straatjes rond de oude Kathedraal te slenteren. Wel zijn we dik ingepakt. Over ons dons jack hebben we nog een tweede jas aangetrokken, onze mutsen zijn over onze oren getrokken en we hebben winterhandschoenen aan. Geen overbodige maatregel want mede door de schrale wind voelt het ijzig koud. Gelukkig kent Frankrijk veel bakkers met uitstekende koffie en heerlijke taartjes, dus regelmatig stappen we bij een bakker binnen.
‘s Avonds gaat het regenen maar dan zitten we lekker binnen en genieten, na een heerlijke, zelf gekookte maaltijd, van onze spannende boeken. Toch leuker dan TV kijken.

Oorlogsmuseum in Bayeux

Zondagochtend 1 december staan we om 10 uur al in het oorlogsmuseum.
Ook al hebben we de afgelopen jaren redelijk wat musea in Normandië bezocht toch biedt ieder museum weer een andere blik op de gebeurtenissen die 75 jaar geleden plaatsvonden. In het museum draait een film bestaand uit origineel materiaal over de slag in Normandië, beginnend bij de invasie op 6 juni 1944 maar doorlopend tot de zomer 1944. Het zijn indringende beelden en de film beklijft meer dan rondlopen langs alle oorlogsmemorabilia. We lopen bijna alleen in het museum en zijn pas 2,5 uur later terug bij de camper. Na een koffie met een lekker stukje cake wandelen we weer naar het centrum van Bayeux. Voor we de Tapisserie bezoeken willen we nog enkele caches zoeken. Helaas vinden we slechts 1 cache. De andere is verdwenen maar omdat we op de verstopplek de cache-owner tegen komen krijgen we later op de avond bericht dat we deze (niet aanwezige) cache wel mogen loggen. Het gebouw waar het beroemde tapijt uit de 11e eeuw hangt is vlakbij en als om 2 uur de Franse lunchpauze is afgelopen stappen we het museum binnen. We hebben geen idee wat ons te wachten staat maar het is een bijzondere ervaring om langs dit eeuwenoude, 70 meter lange, tapijt te lopen.

Tapisserie de Bayeux, kwetsbaar achter glas

Het laat in geborduurde voorstellingen de slag bij Hastings zien. Deze vond plaats in het jaar 1066 en leidde ertoe dat Willem de Veroveraar de troon in Engeland besteeg. Gelukkig wordt er gedurende onze wandeling langs het tapijt, middels een audio apparaat, uitleg gegeven zodat de geborduurde voorstellingen tot leven komen. Net als in de vroege middeleeuwen toen dit tapijt

, hangend in de Kathedraal van Bayeux, het volk informeerde wat er allemaal in de wereld speelde. Helaas mogen we geen foto’s maken maar wel in de museumhallen ernaast waar delen van dit tapijt gereproduceerd zijn en bepaalde voorstellingen extra worden uitgelegd. Pas tegen half 4 lopen we het museum uit. We gaan zo naar een Event van Normandische Geocachers (dat staat in het teken van de Game of Thrones) maar willen ons eerst nog bij een bakker opwarmen, de temperatuur voelt ver onder nul aan. Goed dat we dat doen want bij het treffen van de Normandische geocachers, een uurtje later, blijven we redelijk lange tijd buiten met elkaar praten. Het is leuk om Franse cachers te ontmoeten en kennis met hen te maken, hoewel we toch geconfronteerd worden met een zekere taalbarrière, zeker als de Fransen ons in ratelend Frans aanspreken.

Tapisserie Game of Thrones

Maar we weten ons voldoende verstaanbaar te maken en kletsen gezellig met elkaar tot het tijd wordt om gezamenlijk het tapijt van de “Game of Thrones” te bekijken. Dit tapijt is tijdelijk vanuit Noord Ierland naar Bayeux gekomen en hangt in de Reine Mathilde zaal. En opnieuw lopen we langs een tapijt. Ditmaal een geweven exemplaar wat op verschillende plekken met de hand geborduurd is. Over een lengte van 90 meter zijn levendige taferelen uit de bekende serie “Game of Thrones” te zien. Helaas hebben wij nog nooit een aflevering van deze serie gezien dus veel zeggen de afbeeldingen ons niet maar het is wel allemaal kunstig gemaakt. Duidelijk is wel dat in de serie veel geweld en seks voorkomt. Na nog wat napraten lopen we tegen 6 uur, in het donker, beschenen door de mooi verlichte Kathedraal, weer terug naar onze camper waar Dick direct de kachel op zijn maximum zet. Het vriest inmiddels. De volgende ochtend, maandag 2 december, vertrekken we, met ijzig koud maar mooi weer, nog voor het ontbijt uit Bayeux. In de plaats Rots, bij Caen, bij een enorme Cora Hypermarche, halen we stokbrood en nog wat andere boodschappen. We ontbijten op de grote parking, dumpen dan ons grey- en black water en vullen met schoon water (dat kan bij deze supermarkt) en rijden dan verder, weer terug naar het noorden.

Langs de haven in Fecamp

In het centrum van Fecamp vinden we een aangename camperplek bij de haven waar we met de camper mogen overnachten en profiterend van het heerlijke zonnetje lopen we gezellig door het stadje en langs de vissersboten. Zodra de zon achter de duinenrij wegzakt, wordt het direct kouder en dus zijn we half 6 terug bij de camper. Dinsdagochtend rijden we na het ontbijt verder noordwaarts en in Boulogne sur Mer blijven we staan. De parking naast het casino is niet een van de meest verheffende plekken maar als je de brug over loopt sta je midden in het centrum. We lopen wat rond, genieten van de kerstsfeer in deze stad en halen ’s avonds Turks eten, wat heerlijk smaakt.
We weten inmiddels dat we morgen langs het atelier van Matratex in Gent kunnen rijden. Hier worden Merino wollen onderdekens gemaakt en om daar niet te laat te verschijnen staan we donderdag al om 7 uur op. Buiten is het nog aarde donker maar als we gedoucht zijn verschijnt het eerste morgenlicht.

De Merino onderdeken wordt vervaardigd

Om 12 uur zijn we in Gent waar we tot onze verrassing te horen krijgen dat de onderdekens direct gemaakt kunnen worden. Nadat de dubbele wollen onderdekens op maat gesneden zijn (aan de hand van onze matrassen) kunnen we om twee uur vertrekken met nieuwe onderdekens. We rijden niet direct naar huis maar blijven nog een nachtje in Bergen op Zoom waar we, na eindeloze files rond Antwerpen, om 6 uur arriveren.
Op de boulevard is een camperplek, wel wat onrustig want door de aanwezigheid van een Mc Donalds en een shoarma tentje is het een af en aan rijden van auto’s. Maar we slapen als rozen op onze nieuwe merinowollen onderdeken. Het is heerlijk comfortabel.

Donderdag 4 december zijn we voor elf uur thuis. We halen de camper leeg en poetsen hem. Geen overbodige luxe want zowel de binnen- als buitenkant is stinkend smerig.

Werken met de naaimachine

Maar om drie uur kunnen we de camper wegbrengen naar garage Dusch waar de komende week een Webasto standkachel ingebouwd zal worden.
Intussen zit Dick achter de naaimachine om naast gordijnen te maken ook een lectuurtas, stokken- en trekhaak zakje in elkaar te zetten.