Op weg rond de feestdagen 2020-2021

Feestdagen 2020 – 2021

Half december scherpt onze regering de Corona maatregelen opnieuw aan. We hoeven er niet aan te denken om met de hele familie samen te komen tijdens het kerstdiner en dus besluiten we om de komende feestdagen erop uit te trekken met onze camper. Dat maakt dat Hannah even langskomt om ons een “camper kerstpakket” te brengen. Ook al zullen we straks in onze “Camperbubble” leven, met de inhoud ervan zullen we wel een feestelijke tijd hebben. Ook al willen we weg, we kunnen nog steeds onze landsgrenzen niet oversteken want ook in de ons omringende landen nemen de besmettingen toe en zijn de maatregelen aangescherpt, dus buig ik me over een route door Nederland.

De camper staat momenteel bij Raema, onze Frankia dealer vanwege een raar geluid in het voorluik maar na een telefoontje kunnen we 22 december de camper ophalen. Weliswaar is het raamluik nog niet gemaakt, maar wel te gebruiken. Nu vóór reparatie eerst advies van de Frankia fabriek moeten komen, zal reparatie tot volgend jaar moeten wachten. Wij kunnen dus op stap. Al om 7 uur ’s ochtends zitten we in de auto naar Nederweert. Helaas is rondkijken in de showroom er niet meer bij nu alle niet essentiële winkels gesloten zijn. Dat betekent dat we nog voor het einde van de ochtend weer thuis zijn en onze camper kunnen inladen. Doordat ik naar Dick geluisterd heb (en alle spullen die mee moeten, al beneden in de kamer heb klaargezet) is dat inladen binnen de drie uur gebeurt en rijden we om twee uur weg, op naar Gemert. We boffen met het weer want het is droog en de zon komt regelmatig tevoorschijn.

In Gemert aangekomen is het spannend of we de toerit tot de camperplek kunnen inrijden. Deze parking in het centrum is omzoomd door mediterrane bomen met vele laaghangende takken. In dit jaargetijde zijn deze bomen echter gekortwiekt en volgens Dick kunnen we onder de achterblijvende stronken doorrijden. Ik klim wel even uit de camper om er zeker van te zijn dat het zonder dak beschadiging mogelijk is. Het pleintje is bedekt met vol water staande gaten maar langs de rand is een stukje droog grint waar we de camper neerzetten.

Tegenover ons bevindt zich een Vietnamees loempia tentje wat we niet kunnen weerstaan zodat we even later van een heerlijke versgebakken loempia genieten. Het is inmiddels over vieren en het wordt al donker dus we gaan er niet meer op uit. Een goed moment om ons camper kerstpakket te openen. Het komt goed van pas want de lichtjes, de kaars, de prachtige zachte kerstboom en het leuke meekleurende hertenkopje geven de camper een prachtige kerstsfeer. En in deze kerstambiance smaakt de toast met Franse kaas ook voortreffelijk bij de heerlijke wijn. Dankjewel Hannah en Henk.

‘s Avonds en ’s nachts valt er heel wat regen maar gelukkig is het de volgende ochtend droog alhoewel er dreigende wolken aan den einder te bespeuren zijn. Ondanks het feit dat het eind december is voelt het buiten niet koud, de thermometer wijst zelfs 12 graden aan en bij de supermarkt haal ik verse broodjes waar we heerlijk mee ontbijten. Op deze parking mogen we slechts 24 uur staan dus na even bij een andere camperplek in Gemert gekeken te hebben, die door een gesloten hek niet toegankelijk is, besluiten we door te rijden naar Malden. Helaas blijft het niet droog en in de stromende regen arriveren we in de bossen rondom Malden. De door mij gewenste camperplek in de bossen bij het zweefvliegveld kunnen we helaas niet vinden en nadat we ons enkele malen hebben klemgereden op doodlopende, onverharde en dus ook modderige paden, besluiten we naar een andere, betaalde, camperplek te rijden. Er staat op dit erf van een boerderij slechts één andere camper zodat we voldoende ruimte hebben om een mooi plekje te vinden.

Als begin van de middag de regen stopt trekken we onze regenpakken aan en wandelen we naar het aanliggende bos om daar caches te zoeken. De paden waar we overheen lopen zijn vaak modderig maar onze schoenen zijn waterdicht en de hoofdwandelpaden hebben gelukkig ook regelmatig droge plekken, zodat we niet al te smerig worden. Wel is het goed dat we niet onze fietsen gepakt hebben, dit is meer een wandelbos.
Helaas maakt de intredende schemering een einde aan de leuke boswandeling en verrassende caches en na bijna 10 km lopen komen we terug bij de camper, enigszins vermoeid.

We hebben het de hele middag drooggehouden en zelfs zon gezien, wel is wat zware bewolking gebleven zodat we de heldere “kerstster “ (ontstaan doordat Jupiter de planeet Saturnus kust) niet zien. Wel jammer want het zou zo toepasselijk zijn in deze kersttijd. Nu moeten we het doen met slechts de maan.
Zodra we thuis zijn bellen we ons favoriete restaurant Enzovoort in Varsseveld op om te informeren of het nog mogelijk is bij hen het kerstdiner af te halen. Ze zitten al vol maar voor ons “de campermensen” maken ze een uitzondering en als we genoegen nemen met spareribs (mijn lievelingsgerecht) kunnen we alsnog een kerstmaaltijd bestellen. En zelfs blijkt het mogelijk ook een voor- en nagerecht te verkrijgen. We voelen ons heel vereerd.

’s Avonds gebruiken we voor het eerst onze oven om een heerlijke quiche te bereiden. Eigenlijk had ik eerst de gebruiksaanwijzing van deze oven moeten lezen (dat staat namelijk dreigend aangegeven op de oven) maar zoals Dick opmerkt, als ik na afloop aangeef dat er vlamsporen in de oven te zien zijn, “dat doen vrouwen nooit”.
Na veel regen in de nacht en nog wat nadruppelen op 24 december wordt het eind van de ochtend droog en trekken we opnieuw onze regenpakken aan om nog wat caches te zoeken in het bos. Ditmaal moeten we wat verder het bos intrekken. We weten inmiddels dat het beter is op de hoofdpaden te blijven omdat de ruiterpaden wel erg modderig zijn maar zo nu en dan is er niet aan te ontkomen om die ook te bewandelen en dus soppen we regelmatig rond in modderpoelen.

Opnieuw vinden we bijzondere caches waar veel aandacht aan besteed is en genieten van onze wandeling. De temperatuur ligt beduidend lager dan gisteren en we zijn blij dat we naast onze mutsen ook ons dons jack onder de regenpakken hebben aangetrokken. De wandeling blijkt uiteindelijk langer te zijn dan we dachten en het laatste deel terug naar de camper gaat wat minder soepel maar dat mag ook want als we terug zijn hebben we 14,5 km gewandeld. Ik kan jullie verzekeren dat de boerenkool met rookworst heerlijk smaakt en we al om 10 uur ’s avonds als marmotjes slapen.
Op Kerstochtend worden we pas om halfnegen wakker. We staan op een boerenbedrijf en winkels zijn er in de verste verte niet te bekennen dus eten we kerststol.

Na ons kerstontbijt koppelen we de elektriciteit af, dumpen ons grey- en black water, vullen met schoon water en betalen voor deze mooie camperplek. De zon schijnt volop en het is heerlijk weer. Omdat we niet met onze camper over de brug bij Nijmegen kunnen rijden (we zijn daar te zwaar voor) pakken we een binnendoor weg naar Varsseveld die ons door het zonovergoten Duitsland voert. Overnachten in Duitsland mag niet in deze Corona tijd en het zou ook niet kunnen want de ingang van camperplekken is afgesloten met grote betonblokken. Door Duitsland rijden is wel toegestaan en we zijn niet de enige Nederlanders die deze route nemen want regelmatig komen we wagens met Nederlandse kentekens tegen.
Eind van de ochtend arriveren we in Varsseveld waar de zon uitbundig schijnt. Wat een weer. Terwijl Dick onze caches van de afgelopen dagen logt wandel ik nog even naar het stadje om nog wat inkopen te doen en tegelijkertijd twee caches te zoeken die zich in het Hiddinkbos bevinden. Dan is het tijd om ons voor- en nagerecht bij “Enzovoort” op te halen. Wat wordt je in dit restaurant toch altijd gastvrij ontvangen. Na even wat bijkletsen loop ik terug naar de camper. Er komt niets van in dat we vanavond ons kerstdiner ophalen. Het wordt thuisgebracht in de camper. Wat een luxe!

De rest van de middag brengen we binnen door, wel in het zonnetjes want dat schijnt uitbundig. Even relaxen mag ook wel nu we de afgelopen dagen zoveel gewandeld hebben. Ondanks de vele zonneschijn overdag koelt de temperatuur in de nacht erg af dus als de schemer intreedt pakken we onze isolatiedeken en brengen die aan de buitenzijde van de voor- en zijruiten aan. Met enkele kleine aanpassingen heeft Dick deze oude isolatiedeken goed passend gemaakt en na enkele dagen lukt het ons om deze snel over de ruiten van de Frankia te bevestigen. Voorlopig kopen we dus nog geen andere.

 

Iets voor halfacht stopt een auto naast de camper en wordt ons kerstdiner overhandigd. We hebben dan al heerlijk gesmuld van het voorgerecht

, carpaccio met stokbrood en kruidenboter. Ik hoef niet te zeggen dat we genieten van dit voortreffelijke kerstdiner.

Tweede kerstdag staan we pas om 9 uur op en ontbijten heerlijk met kerststol en yoghurt. Dan pakken we onze fietsen om een stuk te gaan fietsen en natuurlijk te cachen. Omdat we alle dichtbij liggende caches gevonden hebben moeten we steeds verder rijden (nu naar de rand van Doetinchem) wat met de huidige temperaturen, slechts 2 graden en een ijzige koude wind, niet meevalt.
Slechts enkele uren kunnen we ons nog wat koesteren in een heerlijk zonnetje maar allengs verdwijnt dit achter dikke wolken en dus komen we begin van de middag, na 32 km fietsen, volledig verkleumd weer terug. Heerlijk rozig zitten we even later aan de warme chocomelk.
In de nacht volgt de proef of onze isolatiedeken ook goed bevestigd is want storm Bella trekt over en ondanks het feit dat we in de luwte van een sporthal staan, voelen we de camper regelmatig heen en weer schudden. Maar de isolatiedeken houdt het goed dus Dick heeft prima werk verricht bij het passend maken.
Na het ontbijt rijden we naar Haaksbergen waar we bij een restaurant willen overnachten. Het regent veel en storm Bella is ook nog niet helemaal uitgeraasd dus heel aanlokkelijk ziet het hier niet uit en dus rijden we door naar Emmen waar op het natte grasveld veel ruimte is.

Op het enige droge plekje staat een andere camper maar met wat manoeuvreren lukt het Dick ook een goed plekje te vinden. Ons buitenmatje voorkomt dat we in een natte plas stappen.
Eind van de middag stopt de regen en besluiten we nog wat in de omgeving te wandelen. Het voormalige dierenpark is nu een openbaar park waar je ieder moment een olifant of tijger op een rots hoopt te zien. Maar natuurlijk zijn er geen dieren meer behalve wat schapen en een Dinosauriër (van kunststof). Na een korte wandeling, slechts 4 km, komen we in het donker weer terug bij de camper. ’s Avonds haal ik een lekker donerschotel in de stad. Wat is het toch ontluisterend om een restaurant te zien met opgestapelde stoelen en tafels. Ik hoop dat er volgend jaar toch betere tijden komen.
Ook maandag 28 december staan we pas om 9 uur op. We hebben klaarblijkelijk veel slaap nodig. De wind is gelukkig gaan liggen en naast dikke wolken is er ook regelmatig een blauwe lucht met zon te zien. Het is niet echt warm, slechts 3 graden, dus hullen we ons in vele lagen kleding.

De buitenste laag van ons mooie regenpak wat we bij onze GPS-winkel Waypoint hebben gekocht (het is echt een comfortabel pak) doet daarbij goede dienst als windstopper. Naast enkele caches die we onderweg willen zoeken voert onze tocht vandaag ook langs enkele Mini Biebs. Noodzakelijk, want in deze donkere dagen lezen we veel en dus wordt het weer eens tijd onze gelezen boeken om te ruilen voor nieuwe exemplaren. Nadat we ook nog flessen bronwater hebben gehaald (het water uit de tanks van de camper gebruiken we alleen voor douchen en afwassen) arriveren we om drie uur, na 18 km fietsen, weer bij de camper waar we nog enkele uren nagloeien van de koude. De restjes eten smaken goed en al om half 10 duiken we ons bed in.

Gisteravond hebben we onze plannen voor de komende dagen besproken dus nadat we dinsdag 29 december hebben ontbeten rijden we in een rechte lijn naar het noorden, naar Appingedam. Het landschap verandert bij nadering van Appingedam. De bermen worden steeds witter en op de landerijen ligt een laagje sneeuw. Nog niet zoveel om er sneeuwpoppen van te maken maar het ziet er echt uit als winter.
Achter het busstation is de parking voor campers waar het druk is. Net als wij heeft iedereen gedacht dat dit een veilige plek is om de jaarwisseling door te brengen. De hekken die deze bushalte en remise omringen gaan immers ’s nachts dicht. Nadat we gedumpt hebben en natuurlijk koffiegedronken, wandelen we in de middag naar het centrum van dit leuke oude stadje.

Het ligt op loopafstand van het busstation en met onze regenpakken hebben we geen last van de miezerregen. Alles is helaas uitgestorven. Helaas verdwijnt de ziel van een stad als de winkels en horeca niet open mogen zijn. Natuurlijk halen we ’s avonds heerlijke schnitzels bij het cafetaria Unique naast het busstation. Iedere keer dat we hier zijn halen we er eten en nooit worden we teleurgesteld over de kwaliteit ervan. In tegenstelling tot normaal, lezend in onze spannende boeken, kijken we ’s avonds eens een keer naar de TV. We hebben geen abonnement op onze satelliet schotel dus kunnen alleen de zenders ontvangen die vrij verkrijgbaar zijn. Gelukkig zijn er naast vele Arabische zenders ook enkele Duitse, Engelse en Oostenrijkse zenders die interessante documentaires uitzenden.

Nadat we woensdag ontbeten hebben met verse broodjes pakken we de fietsen en rijden door het mooie Groningse landschap. In tegenstelling tot modderige zandpaden in Twente en Drenthe zijn de paden door de landerijen hier geasfalteerd wat in deze natte periode van het jaar erg aangenaam is.

Regelmatig komen we langs de fietspaden ook bankjes tegen. Het is ongelooflijk hoeveel pittoreske kerkjes zich hier bevinden want regelmatig zien we er één op een verhoging (wierde) in het vlakke landschap.
Gelukkig zijn er na enkele felle hagelbuien veel opklaringen zodat we in de middag niet als verdronken katjes terugkeren maar zelfs kunnen genieten van enkele zonnestralen. Eind van de middag blijkt een van onze twee propaan tanks leeg dus kijken we waar we die eventueel kunnen gaan vullen. Dat is niet echt makkelijk in deze periode rondom de jaarwisseling (ook al omdat er niet veel vulstations zijn) maar na enkele telefoontjes blijken we zaterdagochtend in Almelo propaan te kunnen vullen.
Oudejaarsdag ziet het weer er helemaal niet slecht uit, er is weinig wind en de thermometer loopt op naar 5 graden. Tijd dus om er met onze e-bikes op uit te trekken.

Nadat Dick een nieuw kaartje van de omgeving heeft uitgeprint, staat ons doel vast: Delftzijl. De fietstocht brengt ons weer langs de oevers van de Eems, regelmatig kunnen we deze rivier bewonderen en genieten van het uitzicht over dit brede water wat ons land van Duitsland scheidt maar ook zien we regelmatig de haven van Delftzijl. Als we eind van de middag weer terug zijn bij de camper gaan we water vullen. Vanwege het feit dat de waterkraan zich in de busremise bevindt pakken we daarvoor de gieter. Het kost ons meer dan 10 maal heen en weer lopen voor onze watertank weer helemaal gevuld is maar nu hebben wij onze work-out gehad en kunnen we lekker oliebollen eten.
Na een avondmaaltijd van stokbrood met kaas, vleeswaar en salade luisteren we op de radio naar een oudejaarsconference. Tot middernacht wakker blijven lukt me nooit dus terwijl Dick op de laptop naar oudejaarsprogramma’s kijkt, ga ik enkele uren slapen. Om 12 uur ben ik weer wakker. Met het enorme geknal buiten kun je ook niet meer slapen en gaan we naar buiten. De temperatuur is goed, het is windstil en niet echt koud.

Ondanks een vuurwerkverbod dit jaar wordt hier veel en schitterend vuurwerk afgestoken. We staan op een open plek naast het water en hebben een fantastisch zicht op het mooiste vuurwerk wat we in jaren hebben gezien. Terug in de camper, het is inmiddels 1 uur, drinken we geen glas champagne meer, daarvoor is het echt te laat. Onze dronk op een nieuw- en gelukkig jaar zal tot morgen moeten wachten.

Vrijdag 1 januari 2021 voelt de temperatuur goed, het is windstil en niet echt koud en zelfs de zon komt regelmatig tevoorschijn. Na het ontbijt vertrekken we, beschenen door de zon, van deze fijne camperplek. Helaas neemt de bewolking toe als we zuidelijker komen en in Tubbergen, waar we de camper bij de sporthal parkeren, krijgen de wolken de overhand. Dat weerhoudt ons niet om de fietsen te pakken en in de omgeving rond te kijken. De caches die we willen zoeken liggen best wel uit elkaar en de lucht is grijs, zodat, als we tegen de schemering weer terug zijn bij de camper, na 27 km fietsen, onze handen en voeten gevoelloos zijn door de kou en we zeker een uur nodig hebben om weer op temperatuur te komen. Waarschijnlijk werkt ook de inhoud van de Franse Champagne mee, in onze chique Frankia glazen.

Zaterdag 2 januari staat de wekker al vroeg te rinkelen, we moeten immers op tijd in Almelo zijn om daar propaangas te tanken. Nadat onze gasfles weer gevuld en aangesloten is, rijden we door naar Varsseveld. Wat is immers leuker dan met een heerlijke restaurant maaltijd het nieuwe jaar te beginnen. Nadat de camper op zijn plekje staat lopen we naar “Enzovoort “, maken een praatje met de eigenaar, bestellen eten voor ’s avonds en wandelen dan verder naar een meertje in de omgeving. We moeten wel want de afgelopen dagen hebben we zoveel en zo lekker gegeten dat we, zonder extra lichaamsbeweging, dichtgroeien. Het is best een stevige wandeling en we genieten heerlijk van het uitzicht over de waterplas. Toch is het fijn om na 7 km ons weer heerlijk op te kunnen warmen met een beker warme chocolademelk met slagroom.

Zondagochtend staan we bijtijds op en na het ontbijt rijden we verder. Omdat we moeten dumpen rijden we langs Aalten zodat we met lege afval- en volle watertanks in Bathmen arriveren. De parking is gelegen tussen sportvelden en begraafplaats en het is er doodstil. Als Dick probeert onze pootjes uit te zetten gebeurt er niets. Herhaalde malen verzetten we de camper en probeert Dick het opnieuw, maar tevergeefs. Gelukkig is de parking redelijk recht zodat we goed op de banden kunnen staan.

Omdat de zon volop gaat schijnen en de lucht steeds blauwer wordt pakken we de fietsen en gaan de omgeving verkennen. Het is heerlijk buiten maar helaas niet voor lang want al snel trekt de lucht volledig dicht en over blijft een grijze lucht met ijzig koude wind. Maar het blijft droog dus we genieten van ons tochtje dat ons wisselend door de landerijen en dan weer door de bossen leidt. Na bijna drie uur 21 km fietsen zijn we weer terug bij de camper waar onze pootjes nog steeds niet uit willen. Voordeel is nu wel dat de camper lager staat en we dus makkelijker onze isolatiedeken voor de ruiten kunnen bevestigen.

’s Avonds eten we restjes en lezen heerlijk. Wat zijn er toch goede boeken in die Mini Biebs. Het boek “de Wolvenlus” van Nicolas Evans kan ik gewoon niet meer neerleggen We zetten opnieuw onze wekker omdat we vroeg in de ochtend met Raema willen bellen. Dat lukt niet erg goed want klaarblijkelijk staan we op een plek waar de telefoon ontvangst bar slecht is maar als Dick uitstapt en dichter naar de begraafplaats loopt, heeft hij wel ontvangst. John van Raema campers zal nagaan of we morgen langs kunnen komen en met dat bericht in het vooruitzicht besluiten we naar Thorn te rijden. Dat is immers niet ver van Nederweert. Onderweg valt ook de navigatie uit. Het is dus goed dat we contact hebben opgenomen met onze camper dealer.

In Thorn is het droog maar wel koud, we staan helemaal alleen. Na een kop koffie lopen we het stadje in. Het blijft een feest om in dit oude, helemaal uit witte huizen bestaande stadje rond te lopen. Helaas is nog steeds alles dicht. Slechts coffee-to-go is verkrijgbaar die je

, bij een op straat staande vuurkorf, kunt nuttigen. In de etalage van een, natuurlijk gesloten, winkel zie ik prachtige schoenen en tassen die ook nog eens afgeprijsd zijn. Wat zou ik die graag in mijn handen houden. Ik moet terug naar Thorn als de winkels weer open mogen en dan maar hopen dat deze schoenen en tassen nog aanwezig zijn. Na enkele kilometers rondgewandeld te hebben ben ik zo verkleumd dat binnen zitten toch aangenamer is en de rest van de middag en avond genieten we in onze eigen camperbubble van simpel eten (worstjes met sla, feta en Griekse aardappels) en lezen we verder.
Inmiddels heeft John teruggebeld, morgen kunnen we om 8 uur terecht in Nederweert. Dat betekent dat de wekker ons dinsdag 5 januari om 6.15 uur wakker maakt. Het is wel erg vroeg maar na een verfrissende douche en een lekker ontbijt gaan we op weg. Wel raar want het is nog nacht en normaliter rijden we nooit in het donker. Natuurlijk arriveren we ruim op tijd, om halfacht rijden we het terrein van Raema op. In deze tijd wordt gevraagd om niet te blijven wachten maar daar dat voor ons nu lastig is, mogen we even in een wachtkamer plaatsnemen waarbij we van Johan, de eigenaar, een heerlijke kop koffie krijgen. Ik heb mijn koffie nog niet op of Dick komt al zeggen dat het probleem is opgelost. Er was slechts een zekering kapot (Dick weet nu welke, want is bij de monteur gebleven) en om 8.15 uur rijden we weer verder. Wat een service dat we zo snel geholpen zijn en dat er gelukkig niets ernstigs aan de hand was. Omdat we zo vroeg wegrijden zijn we al om 10 uur in Bergen op Zoom. Hier, aan de boulevard zullen we vannacht blijven staan. Dit blijft een van mijn favoriete plekjes, alhoewel ik hier graag eens een keer met warm weer zou willen zijn. Tot nu toe zijn we hier alleen geweest in koude jaargetijden.

 

Nadat Dick de camper een beetje heeft afgesponsd (dat moet echt) en ook onze volle waszak een ander plekje heeft gegeven gaan we erop uit.
Het is zo waterkoud dat we niet onze fietsen pakken maar gaan rondlopen en met onze vele laagjes kleding is de koude goed te trotseren.
Het is nog 2 graden maar het voelt vele graden kouder, veroorzaakt door een ijzige wind die over het water blaast.

Nadat we weer terug zijn bij de camper en wat warms hebben gedronken loop ik opnieuw naar de stad, enerzijds om te kijken waar zich het Chinese restaurant bevindt, waar we ’s avonds eten willen halen maar ook om nog wat leesboeken te ruilen bij een Mini Bieb.
’s Avonds genieten we van een heerlijke maaltijd en lezen tot we naar bed gaan.

Woensdag hoeven we eindelijk niet de wekker te zetten en dat betekent dat we niet om 7 uur naast ons bed staan. Na heerlijke, nog warme, croissants te hebben genuttigd, dumpen we onze tanks en vullen opnieuw water en rijden vervolgens naar Oud-Beijerland waar we een mooi plekje vinden aan het Spui. De grijze lucht verdwijnt en de zon breekt door dus gaan we een wandeling langs het Spui maken. Het houdt ons enkele uren op de straat. De thermometer staat op 6 graden maar het voelt warmer en voor het eerst in dagen hoeven we niet op te warmen als we in de loop van de middag weer terugkeren bij de camper. Eind van de middag kleurt de lucht schitterend rood. Helaas treedt de duisternis snel in zodat we niet echt lang ervan mogen genieten.
‘s Avonds nadat ik door Susan, vanuit Tucson – USA- erop geattendeerd wordt   dat er iets aan de hand is in Washington zetten we CNN aan en zien we met grote verbijstering hoe het Capitool in Washington DC bestormd wordt. Net als vele anderen blijven we tot heel laat op om de ontwikkelingen te kunnen volgen.
Donderdag 7 januari slaat het weer om en regent het zodanig hard dat we, nadat we gedoucht hebben, besluiten naar huis terug te keren. Met dit weer gaan we er toch niet op uit en daarbij hebben we nog maar voor maximaal twee dagen schone kleding.

Om 11 uur zijn we thuis waar we eerst ontbijten (ik had geen zin om in de stromende regen broodjes te halen) en daarna houden we ons bezig met het leeghalen en het aan de binnen- en buitenzijde schoonpoetsen van de camper. Best wel een klus want de camper is stinkend smerig. Maar na drie uur zijn we klaar en rijden we de camper naar onze stalling.
Als we weer terug zijn wachten ons nog veel klusjes. Voor mij zijn er bergen wasgoed te wassen en Dick moet aan de bak want de fietsen behoeven een grondige poetsbeurt. Dat vindt wel plaats in de huiskamer omdat het buiten te koud en nat is. Ook bekijken we alle kerstpost die gekomen is en zo fijn door Danielle gesorteerd is (fantastisch Danielle). De jaarwisseling is weliswaar achter de rug maar deze maand willen we graag nog even genieten van al die goede wensen. Dat kan ook via de maag want onze duikclub Aqualis heeft een clubblad met extraatjes bezorgd.