MARYLAND en VIRGINIA

Maryland and Virginia, 25 tot 28 april 2018 

Als we wakker worden regent het, maar de bui van vannacht, met onweer, is gelukkig overgedreven. Dit is niet het weer om erop uit te trekken dus blijven we langer in ons hotel en gebruiken tijd om administratie te doen, ik maak mijn vertaling af terwijl Dick weer eens publiceert. Het maakt dat we pas tegen half een uit het hotel vertrekken. Inmiddels is de regen gestopt maar de lucht blijft grijs en bewolkt. Het is 12 graden en niet echt koud, met een jack is het goed te doen.

View on Baltimore Harbour

We rijden eerst naar de haven toe om te vragen of we morgen onze camper kunnen wegbrengen maar bij Pride, de verlader, is Katrina niet aanwezig dus rijden we door naar de binnenstad van Baltimore. Als we even later bij Barnes en Noble lopen, ik vind daar eindelijk een nieuwe 18 maanden-agenda, bel ik met Pride. Ik word toch wel erg gespannen als Katrina niets heeft van de verscheping van onze wagen maar gelukkig, na even zoeken, vindt ze toch een map met onze naam, morgen kunnen we onze camper brengen. We wandelen op ons gemakje langs de binnenhaven waar zeer weinig toeristen zijn en alle winkeltjes, net als een jaar geleden, nog steeds in de steigers staan. Bij Five Guys gaan we lekker eten. Zoals altijd is het zoveel dat we daarna extra moeten rondlopen om ons eten te verteren. Gelukkig zijn er een paar caches in de buurt. Het brengt ons naar het hoogste dak van twee parkeergarages vanwaar we Baltimore vanuit de lucht kunnen bewonderen en rijden daarna terug naar ons hotel. De rest van de avond lezen we en praten we. Donderdag 26 april schijnt de zon volop. Ik heb weliswaar de wekker om 6.15 gezet maar om 6 uur zijn we klaar wakker dus rijden we iets over zevenen al naar de haven in Dundalk. Dick met de huurauto en ik met de camper. Het is weer even wennen want Dick heeft deze vacantie toch het merendeel, van de 55.200 km die we hebben afgelegd, gereden. We hebben geluk want ondanks de wegwerkzaamheden net voor de tolbrug, hebben we geen last van druk verkeer. De files staan allemaal aan de overzijde van de I-695.

 

Paperwork at Pride Agency

Natuurlijk zijn we veel te vroeg bij Pride, 07.45 uur, maar als we naar het bureau lopen blijken daar al 2 echtparen te staan. Pride gaat pas om 9 uur open dus we hebben alle tijd om gezellig met elkaar te praten. Voor beiden gaat een reis van een halfjaar pas starten.

Na het benodigde papierwerk en betaling (waren vergeten dat we ook moesten betalen en redden het maar net met ons contant geld) lopen we naar de camper waar even later de Twic escorte aankomt en Dick naar de haven begeleidt. Ik blijf buiten op de parking wachten. Geen straf want de zon schijnt volop en in de luwte van de geparkeerde auto’s is het hier goed uit te houden. Ik stroop zelfs mijn broekspijpen en mouwen op zo warm is het buiten. Dick komt pas na twee uur terug. Niet omdat er problemen waren met de aflevering, maar omdat pas na lang zoeken een plekje gevonden was waar de camper neergezet kon worden. De papieren in orde maken kostte veel minder tijd. Dick moet wel even het (weggehaalde) handvat aan de tussendeur opnieuw bevestigen zodat een politieman in de douche en het bed er achter kan kijken, maar na één blik is alles in orde en kan de tussendeur weer worden afgesloten.

 

Lighthouse Havre de Grace

Doordat Dick pas half 12 terug is besluiten we niet meer naar de staat Delaware te rijden maar, na een laatste Sonic milkshake gaan we naar het oude stadje Bel Air waar we in het zonnetje rondlopen en daarna genieten we aan het water van de Chesapeake Bay in Havre de Grace, Maryland. Aan de haven staat een mooie vuurtoren die gebouwd is in 1827 waar 4 generaties vuurtorenwachters voor hebben gezorgd en in 1920 is voorzien van een geautomatiseerd systeem en vervolgens dienst heeft gedaan tot 1975. De zon schijnt volop en omdat het waait wordt het niet warmer dan 18 graden. Pas eind van de middag zijn we weer terug in onze hotelkamer waar we heerlijk nog lekker van de zon genieten die in onze kamer schijnt. We eten het restje Chinees, drinken ons laatste glas wijn en lezen verder in onze spannende boeken. Vrijdag 27 april is er geen zonnetje meer te zien en het regent het als we om 7 uur wakker worden. Terwijl we ontbijten, draaien we onze laatste was en het lukt ook nog om gezellig meer dan een uur met tante ank te skypen. Zodra de was droog is pakken we onze tassen en om 11 uur rijden we weg uit ons heerlijke hotel in Linthicum met twee tassen van elk 16 kilo en twee rugzakken van elk 9 kilo.

 

Putting on compression Socks

In Columbus stoppen we bij REI, een buitensportzaak, waar we gezellig nog even rondkijken en ik prachtige felgele compressie kousen zonder voet aanschaf. Ze zijn niet alleen mooi van kleur (dat vind ik tenminste) maar ook afgeprijsd en al lang wil ik voor in het vliegtuig zulke kousen hebben. Kan ik ze mooi vannacht uitproberen. Natuurlijk lopen we ook nog even door Walmart en eten in de auto onze laatste toast met smeerkaas op alvorens op ons gemakje binnendoor naar Dulles International Airport te rijden. Pas om 4 uur zijn we bij de autoverhuur, waar we de huurauto achterlaten en even later worden we door de bus naar het vliegveld vervoerd. Daar hoeven we maar even te wachten voor we kunnen inchecken bij Iceland Air. Helaas lukt het niet om twee stoelen naast elkaar te krijgen. Ook gisteren weigerde de computer ze ons toe te delen. We zitten nu 9 rijen van elkaar verwijderd.

 

Last meal in The Kitchen by Puck Wolfgang

 

Na de veiligheidscontrole gaan we lekker in een restaurant zitten waar we meer dan voortreffelijk eten en om 8 uur kunnen we al boarden. Dankzij het feit dat Dick tussen een echtpaar geplaatst is en dus een plek kan opschuiven waardoor hij naast het gangpad zit

, wil mijn medepassagier wel met hem ruilen zodat we de 5 uur lange vlucht naar IJsland toch naast elkaar kunnen zitten. Gelukkig hebben we op het vliegveld voortreffelijk gegeten want bij Iceland Air wordt helemaal geen maaltijd geserveerd en slechts eenmaal krijgen we een frisdrank te drinken. De films zijn wel erg spannend met als gevolg dat we slechts 2 ½ uur slaap pakken alvorens in Reijkjavik te arriveren.

 

 

 

Welcome at Schiphol International Airport

 

Daar hebben we net even de tijd om koffie te drinken en het toilet te bezoeken en boarden dan al weer de volgende vlucht die ons drie uur later in Amsterdam aflevert. Hannah en tante Ank staan ons glunderend op te wachten. Nadat we gezellig samen koffie hebben gedronken pakken we de trein naar huis waar we half 4 arriveren. Ons huis is dankzij de goede zorgen van Danielle nog steeds aanwezig. Het is vreemd, maar ook heerlijk, om weer thuis te zijn.

 

 

Tenslotte nog een aantal feiten en wetenswaardigheden op een rijtje:

Overnight places on: Total: 335 nights
Campgrounds  70 nights
State, County & National Parks 138 nights
Private parkings & Parkings 116 nights
Hotels / Motels   11 nights
Fuel consumption For 55.200 km / 34.392 mile
Diesel for RV – includes diesel heater 6480 liter / 1714 gallon
Propane heating and cooking 442 liter  /   117 gallon
Gasoline generator   45 liter   /    13 gallon
Expenses in %
Food in RV 20 %
Food in restaurants 10 %
Overnight stay 14 %
Fuel total 15 %
Maintenance RV  9 %
Attractions  3 %
Household  6 %
Others 23 %
Pictures on camera
In Gigabyte 192 Gb
Number of 36.767
Pictures on Iphone
In Gigabyte 9.5 Gb
Number of 3.692

 

Geplaatst in USA en CANADA 2017-2018 | 2 reacties

From Virginia to Maryland (English version)

April 13th until April 24th 2018, Virginia, West Virginia, Maryland, and Pennsylvania.

After a great afternoon in the sun it cools down at 5 pm. Yet we can sit outside with Rae and Lavida from Virginia and socialize, before we have some dinner. Saturday April 14thpromises to be a hot day because when we leave the state park, the sun shines and the wind is considerably less, there are only a few clouds. Over narrow roads we drive to Fredericksburg, VA, where during the civil war, a bloody battle took place and many soldiers died. We look around at the Battlefield and see an impressive movie before we drive to the North East.

 

Ranger talk George Washington’s birthplace

We follow the Potomac River to the birthplace of George Washington, the first U.S. president, not far from Montross, VA and arrive just in time for the Ranger talk. The birth house no longer exists because long ago a fire destroyed it but close by is a Victorian house with some similarities. We hear a lot about the youth and the life of George Washington and of course admire the obelisk, 1/10th of the size of the Washington DC obelisk. This place is a little disappointing although the Potomac River flowing along the estate is quite impressive. The river looks more like a sea. The border with the State of Maryland does not run through the middle of the River (as is often the case) but on the high water mark. When Virginia was drained and alcohol was strictly forbidden, jetties were built in the river so people could still drink and gambling. After the entire river was not Virginia territory.

 

Fossil beach Westmoreland State Park

Westmoreland State Park is nearby. Although we are late and it’s Saturday, we find a spot at half past 3. Without water and electricity but we don’t need that. The place is spacious and has an unobstructed view. Once we parked the RV and paid, we walk through the park. One of the trails leads to Fossil Beach and it’s tempting. We are not the only ones, it seems everyone walks this trail. After a lot of climbing and descending, we arrive at a beach. Whole families search for fossils at the water’s edge. Or they find some? We do not know, because after taken some pictures and looking at the steep cliffs that plunge into the river, we walk back to the campground. It’s more climbing than hiking because from the beach along the Potomac we need to climb the cliffs, about 175 feet up. But the walk is fun and varied and we can stretch our legs. The temperature is also good because despite the fact that its 6 pm when we are back, the thermometer indicates still 77 degrees so we enjoy sitting outside in the sunshine and watch the sunset.  At night bright stars light the sky and it is warm, the temperature is not below the 68 degrees.

 

Force of nature on trail Westmoreland SP

Sunday morning it’s still nice weather but the Sun is not shining and there are significantly more clouds. Our camping spot is great and the weather is still good so we decide to stay another day. There is place because the holidays are over and the campground slowly empties. As the weather forecasts aren’t good we start hiking immediately after breakfast. Over high cliffs, we want to descent to another beach along the Potomac. Obviously we miss the trail because we come to a dead end between many bushes on the edge of the cliff. We don’t like walking back and search for a way down. Not really easy because the cliffs are steep and there are many bushes. Fortunately, there was no rain so the ground is dry and we don’t have to slide through the mud. Finally, with some scratches, we are down and enjoy the view on a pier over the Potomac River.

 

Young Osprey waiting for food

It’s really quiet, only a sound of a screeching young Osprey in a nest nearby. In the summer it will be busy here but now, on Sunday morning, when everyone is on its way home, we have the banks of the River to ourselves. In Cliff Cussler’s books the Potomac River is often named and I could not imagine how it looked but now, when we see this huge sea of water flowing by, those books come to life. We slowly climb the cliff back partly on a trail, partly direct up the slope because a cache is hidden. We search everywhere, but don’t find it. When we are back at 1 pm and I sit outside with my laptop to Skype auntie Ank, it starts to rain. It was forecasted that the weather would change but we didn’t expected the temperature suddenly drops from 78 degrees till 58 degrees. Dick discovers a washer and dryer on the campground so after skyping I spent the rest of the afternoon there.

It’s less pleasant outside with wind and rain. We are happy we walked most of the trails yesterday and this morning. Late in the evening it’s very bad outside. Lightning flashes and thunderclaps follow each other at a rapid pace and make so much noise that we don’t hear the warning for tornados on our phone. Early morning the intensity of the storm slows down and when we have breakfast on Monday morning April 16th the sun is shining. After paying for our second night we drive away, yesterday we couldn’t pay because there was no wifi and therefore no computer system from parks America. Soon the blue sky and the sun disappear and clouds cover the sky. The rivers we cross are running wild and dark brown in color.

 

Old roads with stone walls

We drive to the West over narrow country lanes with old trees and stone walls and see in the distance the Appalachian Mountains. In Winchester, Virginia we stop at Camping World because we want to buy covers for our wheels and a step. It is one of the Camping Worlds where you may stay overnight and dump but the place is not really attractive and its freezing cold so we prefer staying at Walmart and drive there. There is a Five Guys close by and we have a delicious burger and after that I can shop at Walmart. Fortunately, the rain stops and the sun shine even amidst the many clouds but the temperature stays around 49 degrees. An icy wind blows on Tuesday, it’s not warmer than 41 degrees, but it’s dry.

 

Harpers Ferry house from the 1800’s

Soon we drive into West Virginia and at 10 am we arrive at Harpers Ferry National Park, more to say a parking lot with few cars.

I have no idea what we can expect here but considering the huge car park there must be something special to see. The Ranger in the Visitor Center agrees with this conclusion and directs us to a shuttlebus which brings you to town. The bus leaves almost immediately after we get in and together with another passenger, we go on the road. The tour is only 1.5 mile and then we arrive in Harpers Ferry. A small town between the Shenandoah and Potomac River which search a way through the Blue Mountains. George Washington quickly saw the strategic value of this place and built a weapons factory early 1800. The presence of weapons made that John Brown selected this place to fight against slavery. Although he was quickly overpowered and executed, the attention was drawn again to the point of slavery and lead to the American civil war.

Unfortunately Harpers Ferry was situated between two raging rivers that flooded regular so after again a huge flooding with a lot of damage, the town eventually was abandoned. Now the houses are restored and we can walk around and enjoy the old times.

 

Warming up with coffee

It is fun and educational to walk around. Though it’s extremely cold, there is even snow. Standing on the railway bridge across the Potomac River, we freeze. After 5 hours, with a break for coffee in one of the many café’s in town, we go back to our RV. This is a place worth seeing. Frederick in Maryland is nearby so we drive there and stay at Walmart. Wednesday April 18th, it’s even colder, only 38 degrees, but when the sun beats the clouds the temperature rises and its 47 degrees. We walk through the old town of Frederick and look for “Dirty Girl Gaiters”, tight sleeves that goes over your leg and shoes to prevent dirt coming in.

 

Downtown Frederick

The Outfitter at Harpers Ferry sent us here but unfortunately, this shop doesn’t have them but a running shop nearby sells gaiters, although not the original. They are a lot cheaper (not as nicely made) but it gives me the possibility to try them. Maybe I can purchase them online later. Once again we find a narrow and steep mountain road to the North. The Cache Across America of Maryland is hidden somewhere. Unfortunately in a state park and we need to pay a $5 entrance fee. We don’t want to pay that for a cache so we leave. Once we have time to stay overnight we’ll search for this cache.

Further north we arrive in mountainous terrain and the road looks like a roller coaster; the RV climbs up and is speeding down again. Our brakes have a hard time and we smell them. We are in the Catoctin Mountains. At some places the road through the park is steep and after a year driving around and a lot of wear and tear, we don’t want to drive that road. This mountain park was shaped during the great depression when the Government bought 10,000 acres of land and the CCC reshaped the originally farmland into recreation parks. Also Camp David is located here. Camp David, a presidential retreat where the peace negotiations took place between Israel and Egypt. Unfortunately Camp Davis is not accessible to public. Therefore we drive to Hanover in Pennsylvania to another Camping World.

In Winchester we couldn’t find the step, Dick needs to clean the windows. Fortunately, we find a new one here. Our old step has also some wear and tear. At this Camping World you are not allowed to stay overnight but its fine at Walmart nearby. The current temperatures are suitable for a stay in a parking lot, it is 50 degrees and too cold to sit outside. After a quiet night, this Walmart parking lot was extinct; we leave in time so at half past 10 we arrive at Greenbelt Park. At the campground we see a sign that Greenbelt became a cash free park. You can only stay here when you reserve. We stop at the Ranger station and ask if we can get a reservation.

The Ranger looks doubtful because it is very busy and almost everyplace is taken. There are walk-in sites, not taken, but we cannot stay there because the park cannot accept money and the reservation line cannot book these spots because they are “walk in” places. A stalemate. The camp host drives around and finds one empty spot so we call reservations in the ranger station. Unfortunately, according to reservations, this place is blocked for construction (it isn’t but…) so reservation cannot book this spot and finally the conclusion is: there is no possibility (despite the free walk inns to stay for 5 nights. Plan B is that we make reservations for Sunday and Monday (possible because it is after the weekend) and leave Greenbelt. First we dump our grey- and black water and fill with clean water. In Germantown, Maryland, Northwest of Washington DC is a Walmart where we can stay.

It’s a quiet place and nearby is an Applebee so at 6 pm, it is only 40 degrees, and we walk to the restaurant and enjoy our food. On Friday morning all the clouds are disappeared and the sun shines in a steel blue sky. Nevertheless, the temperature remains low and we cannot walk without a hoodie and down jacket.

 

Part of Fort Washington with old Lighthouse

 

At half past eight we leave Germantown and drive to Fort Washington just south of Washington DC. I think it’s fun to take the winding road but this is not wise because of the traffic. Like a snail we drive through Down Town Washington DC. Through the heavy traffic, over the Mall and along the Capitol and arrive at the fort at 11 am. It’s one of the earlier lines of defense around Washington DC. Not really very successful because the English passed the fort and burned Washington DC. There are no people around and we are the only two wandering around the grounds inside the fort. Although I think I have seen some spots here, Dick recognizes nothing. When we stamp our National Passport we see that we visited this place March 2011, to buy a park pas. With that goal we maybe didn’t have much attention for the fort.

After some pictures of the Potomac and looking at three presidential helicopters, flying overhead, we drive to Waldorf in Maryland, where again we stay at Walmart. The sky is steel blue and the Sun is shining so we have power and I can work on my laptop. Outside it is still not warm although the temperature is now 59 degrees. I have to figure out what to take home with us and what to leave inside the RV. Saturday, April 21st, the wind is less and it warms up so we can walk around without our down jacket. We drive to Alexandria in Virginia, just south of Washington DC. We may spend the night at one of the Walmart’s but when we finish laundry the parking lot is so crowded that we leave.

 

Painting the Yuca sticks in Prince William Forest Park

Further South

buy generic levitra

, only 24 mile, is Prince William Forest park. Like Catoctin Mountain, through the efforts of President Roosevelt, this park was built during the great depression by the CCC (Civilian Conservation Corps) and bad farmland was changed into forest. In this camp city children became acquainted with nature. Of course with a separation of races because the entrance to the camp for the black inhabitants was in a different place than that of the whites. There are many free spots on the campground and we find a nice one even on Saturday 2 pm. The weather is good and not cold, 63 degrees. While I sit outside and work at the laptop, Dick is cleaning the RV with a bucket of water. He also sprays my two Yucca canes with white varnish while otherwise we cannot take them with us. In Alexandria, we looked for a carwash but we didn’t fit in and the RV must be clean when we deliver it in the harbor. At 5 pm we call it a day and enjoy a glass of wine in the Sun. It’s good that there was no parking at Walmart in Alexandria because staying in a National park is much more pleasant.

 

The last campfire during this trip

Of course we make a wood fire. The weather is good and at least till 8 pm we sit outside around the campfire. Unfortunately the wood spatters so my warm blue hoodie get some burning holes. Sunday morning April 22ndwe leave this beautiful park. It’s nicer than Greenbelt but it is farther away from the harbor in Baltimore. After filling some fuel, necessary because the tank is on reserve, we drive in heavy traffic towards Washington DC. This time we take the Interstate so we arrive in Greenbelt Park at 11.30 am. The reservation sign is already at our spot. Dick parks the RV and directly we start unpacking and repacking. We bought some cardboard boxes at Walmart and fill them up with the contents of our cupboards. The entire afternoon we are working on it. Dick also cleans the bikes and the bike rack because we have to put them inside the RV. Not a luxury because with the recent weather our bikes are nasty. At 6 pm most of our stuff is packed. The cupboards are almost empty and Tuesday morning after showering we only have to place the cardboard boxes in the shower and the bikes on our bed and we are ready. Time again to make a wood fire and enjoy a glass of wine and the last rays of sunshine. We had good weather today, 63 degrees, the sun was shining and we could leave all the boxes outside. We are (almost) ready to deliver the RV in the harbor of Baltimore.

 

Washington Monument and Capitool in the background

After a relaxing night’s sleep, we wake up at 7 am and at half past eight we walk through the forest to College Park Metro station. We cannot use the cheap rate because rush hours end at 9.30 am and start again at 3 am. After studying how to buy a metro ticket, first you have to purchase a card, we board the Metro and get out at the Smithsonian. Really in Downtown Washington DC on the National Mall. We soon see that the cherry blossoms are gone. Only when we were here 6 years ago, end of March, we could see them in full bloom. We walk along Washington Monument, the impressive Obelisk, to Lincoln Memorial at the end of the Reflecting Pool. Despite the fact that there are many people around, it is not too crowded and we can enjoy everything. Hiking makes thirsty and the coffee near the Korean War Memorial tastes good. In the afternoon we slowly walk towards the White House, there are more clouds and its cooler. The French president visits President Trump but apart from the French and American flag and many security people we don’t spot them. Unfortunately because they plant a tree in the garden of the white House. We have some street food on a bench in the park, walk back to the National Mall and of course, visit one of the many Smithsonian museums.

 

Discovering counterfeit money and safe door in the back

This time the museum of American History. We walk around; see the inventors, the main traders and many old and rare coins in a safe that is closed with a special Vault door. Dick discovers some counterfeit money. Unfortunately, we are both tired we’ve already walked 9 miles and strolling in a museum breaks you so after 1,5 hours it’s enough. Of course than we’ve seen the flag waving over Fort Mc Henry and surviving the English attack.  At 4 pm we take the metro back to Greenbelt. Its cooler, only 60 degrees, so after a beer outside we quickly go inside and stay there. It was a great day and our last night in the RV. Tomorrow we go to our hotel and prepare the RV for departure. We get up at 7.30 am and immediately Dick pokes the heating while our windows and doors are wide open. We need to get rid of our propane! After breakfast we pack the last stuff and I skype with Hannah and auntie Ank.

 

Stowing bike’s on the bed, ready to travel

After a lot of talking I make our bed and Dick put our bikes and front wheels on the bed and fixes everything with straps. The bikes won’t move, not even in the heaviest seas. We fill the side with down covers, pillows and jackets and a plaid covers all. Dick put the boxes in the shower area and we are ready!

Well, we still have to wait for an hour until finally our last propane cylinder is empty. We dump all our water (clean, grey and black) and drive to Candlewood Suites in Linthicum, our favorite hotel in Baltimore, Maryland. There is a huge parking lot where we can park our RV and the rooms are spacious and have cooking facilities. There is also a laundry so we can clean our clothes. At 5 pm, the hotel Van brings us to the car rental and minutes later we have a Hyundai Tucson. On our way to the hotel we stop at a Chinese restaurant and pick up some food. It tastes good. Unfortunately it starts to rain although it’s not really cold, 62 degrees. Still I prefer the cold and blue skies and sun.

Geplaatst in ENGLISH VERSION | Reacties uitgeschakeld voor From Virginia to Maryland (English version)

Van Virginia naar Maryland

13 tot 25 April 2018, Virginia, West Virginia, Maryland, Pennsylvania

Na een heerlijke middag in de zon koelt het tegen de avond af maar toch kunnen we nog even gezellig buiten zitten bij Rae en Lavida uit Virginia en wat kletsen, voordat we laat in de avond nog wat eten. Zaterdag 14 april belooft het opnieuw een warme dag te worden want als we wegrijden uit het State Park schijnt de zon volop en waait het aanzienlijk minder, er zijn maar weinig wolken. Over smalle weggetjes rijden we naar Fredericksburg waar gedurende de Burgeroorlog een bloedige strijd plaatsvond en zeer veel slachtoffers vielen. Nadat we uitgebreid rondgekeken hebben bij het Battlefield en de indrukwekkende film gezien hebben rijden we verder naar het noord-oosten.

Ranger talk George Washington’s birthplace

We volgen de Potomac river naar de geboorteplaats van George Washington, de eerste Amerikaanse president, niet ver van Montross, Virginia  en zijn net op tijd voor het Ranger praatje. Het geboortehuis bestaat niet meer want is lang geleden bij een brand verwoest maar vlakbij is een Victoriaans huis neergezet wat waarschijnlijk enige gelijkenis vertoont. We horen veel over de jeugd en het leven van George Washington en kijken natuurlijk bij de Obelisk, 1/10 van de grootte van degene die in Washington DC staat. Deze plek stelt me eigenlijk wat teleur hoewel de Potomac die langs het landgoed stroomt erg indrukwekkend is. De rivier lijkt hier meer op een zee. De grens met de staat Maryland loopt niet door het midden van de rivier (zoals vaak het geval) maar op de hoogwaterlijn aan de kant van Virginia, zodat toen Virginia drooggelegd werd en alcohol ten strengste verboden was, er in de rivier steigers gebouwd werden opdat mensen daar konden drinken en gokken. De rivier was immers geen grondgebied van Virginia.

 

Fossil beach Westmoreland State Park

Vlakbij ligt Westmoreland state park. Hoewel we laat zijn en het ook zaterdagmiddag is vinden we om half 4 toch nog een plekje. Wel zonder water en electra maar dat hebben we helemaal niet nodig. Het plekje is ruim en heeft een vrij uitzicht. Zodra de camper staat en we betaald hebben lopen we door het park. Een van de trails leidt naar Fossil Beach en is verleidelijk om te lopen. We zijn niet de enigen, het lijkt wel of iedereen aan het einde van de middag deze trail loopt. Na veel klimmen en afdalen, arriveren we bij een strandje. Hele families zoeken er fossielen (en schelpen) aan de rand van het water. Of ze ook wat vinden weten we niet want nadat we enkele foto’s genomen hebben en de redelijk steile kliffen die hier de rivier induiken hebben bekeken, lopen we terug naar de campground. Het is meer klimmen dan wandelen want vanaf het strandje langs de Potomac moeten we de kliffen beklimmen, ongeveer 70 meter omhoog. Maar de tocht is leuk en afwisselend en we kunnen lekker even onze benen strekken. De temperatuur is ook goed want ondanks het feit dat het over zessen is als we terug zijn bij de camper staat de thermometer nog op 24 graden en lang genieten we buiten in het zonnetje van de warme zomeravond en kijken naar de zon die langzaam achter de bossen de rivier inzakt. ‘s Nachts stralen heldere sterren aan de hemel en blijft het warm want de temperatuur komt niet beneden de 21 graden.

Force of nature on trail Westmoreland SP

Zondagochtend is het nog mooi weer maar de zon schijnt niet en er zijn beduidend meer wolken gekomen. Ons plekje is heerlijk en het weer is nog goed dus we besluiten nog een dagje te blijven. Het lukt want de vacanties zijn voorbij en de camping loopt langzaam leeg. Omdat de weersvooruitzichten niet echt gunstig zijn gaan we na het ontbijt meteen wandelen. Vanaf de hoge kliffen willen we afdalen naar een ander strand langs de Potomac. Klaarblijkelijk missen we de trail want we lopen ons vast in de vele struiken en bossen aan de rand van de klif. We hebben geen van beiden zin om terug te wandelen dus zoeken een weg naar beneden. Niet echt makkelijk want de kliffen zijn erg steil en er is weinig houvast. Gelukkig heeft het lang niet geregend zodat de grond kurkdroog is en we niet langs een modderbaan naar benden hoeven te glijden. Uiteindelijk arriveren we bij de Potomac river en genieten op een steigertje van het uitzicht.

 

Young Osprey waiting for food

Op het geluid van een krijsend jong na, in een nabijgelegen Osprey nest, is het doodstil. In de zomer zal het hier wel druk zijn maar nu, op zondagochtend, als iedereen op weg is naar huis, hebben we de oevers van de rivier voor ons alleen. In de boeken van Clive Cussler wordt de Potomac river vaak genoemd en ik kon me er geen voorstelling van maken maar nu je deze enorme zee van water aan je voorbij ziet stromen, gaan ook die boeken meer leven. Langzaam klimmen we weer terug de klif op, deels via de trail, deels recht de helling opklauterend omdat hier een cache verborgen is, die we ondanks overal zoeken, niet vinden. Als we om 1 uur terug zijn en ik net achter mijn laptop zit om met tante Ank te skypen vallen de eerste regendruppels. Het was aangegeven dat het weer zou veranderen maar dat drie uur later de temperatuur van 26 graden opeens naar 14 graden keldert, hadden we niet verwacht. Dick heeft op de campground een wasmachine ontdekt zodat ik na het skypen de rest van de middag daar doorbreng. Met deze temperatuur en wind en regen is het buiten toch aanzienlijk minder aangenaam. Gelukkig hebben we zowel gisteren als vanmorgen het merendeel van de trails in dit park gelopen zodat we veel van de natuur hier hebben kunnen zien. Laat in de avond wordt het erg slecht. Bliksemflitsen en donderslagen wisselen elkaar in rap tempo af en maken zoveel lawaai dat we de waarschuwing voor tornado’s op onze telefoon (en het advies om onderdak te zoeken) niet eens horen. Gelukkig neemt tegen de ochtend de intensiteit van de storm af en als we maandagochtend 16 april aan het ontbijt zitten klaart het zelfs op en schijnt de zon. Nadat we de tweede nacht betaald hebben (gisteren lukte dat niet omdat er geen wifi was en dus geen computersysteem van parks America) rijden we weg en al snel verdwijnt de blauwe lucht en gaat het regenen. De rivieren die we oversteken zijn woest stromend en donkerbruin van kleur.

 

Old roads with stone walls

We rijden verder naar het westen over smalle landweggetjes met oude bomen en stenen muurtjes en zien in de verte de Apalachian Mountains. In Winchester, Virginia stoppen we bij Camping World want we willen én hoezen voor onze wielen én een trapje. Het is één van de Camping Worlds waar je mag overnachten en dumpen maar we vinden de plek niet echt aantrekkelijk en rijden liever naar Walmart om daar te gaan staan. Dat mag gelukkig en laat er ook nog een Five Guys zijn dus we kunnen weer eens een heerlijke burger eten en ik kan uitgebreid bij Walmart rondsnuffelen. Gelukkig is de regen gestopt en de zon schijnt zelfs tussen de vele wolken door maar de temperatuur blijft rond de 10 graden steken. Dinsdag waait er een ijzige wind, het is niet warmer dan 6 graden, maar het is droog.

 

Harpers Ferry house from the 1800’s

Al snel rijden we West Virginia in en om 10 uur arriveren we bij Harpers Ferry National Park, nu ja op een parkeerplaats waar bijna niemand staat. Ik heb geen idee wat we hier kunnen verwachten maar gelet op de enorme parking moet hier toch wel wat bijzonders te zien zijn. De Ranger in het Visitor Center is het eens met deze conclusie en stuurt ons naar een shuttlebus die je naar het stadje brengt waar we verder kunnen rondkijken. De bus vertrekt bijna meteen nadat we ingestapt zijn en samen met een andere passagier gaan we op weg. De tocht is slechts 1,5 mile en dan zijn we in Harpers Ferry. Een stadje tussen de Shenandoah- en Potamac river die zich hier een weg door de Blue Mountains snijdt. George Washington zag snel de strategische waarde van deze plaats en liet er begin 1800 een wapenfabriek bouwen. De aanwezigheid van wapens leidde ertoe dat de activist John Brown deze plek uitzocht om de slavernij aan te vechten. Hoewel hij snel overmeesterd en terechtgesteld werd, was de aandacht wel opnieuw op het punt van de slavernij gevestigd wat uiteindelijk leidde tot de Amerikaanse Burgeroorlog. Helaas lag Harpers Ferry tussen twee woest stromende rivieren die regelmatig overstroomden waardoor (na de zoveelste overstroming met veel schade) het stadje uiteindelijk leeg kwam te staan. Nu is het volledig gerestaureerd en kunnen we rondlopen langs oude huizen. Je wordt teruggebracht naar tijden van weleer.

 

Warming up with coffee

Het is ongelooflijk leuk en leerzaam om hier rond te kijken. Wel blijft het enorm koud en als we op de spoorbrug staan om over de Potomac river uit te kijken bevriezen we zowat. Pas na 5 uur rondkijken en klimmen, met een pauze voor koffie in een van de vele barretjes in dit stadje, gaan we terug naar de camper. Het is een plek die het verdient om naar toe te gaan. Frederick in Maryland ligt hier niet ver vandaan zodat we daar naartoe rijden en bij Walmart overnachten. Woensdag 18 april is het zelfs nog kouder, slechts 3 graden, maar als de zon even later achter de wolken tevoorschijn komt stijgt de temperatuur gelukkig naar 8 graden. We wandelen door het oude stadje Frederick en zoeken naar Dirty Girl Gaiters, strakke hoesjes die om je been en schoenen gaan zodat vuil niet in je schoenen kan komen.

 

Downtown Frederick

De Outfitter in Harpers Ferry had ons hiernaar toe verwezen maar helaas, ze hebben ze niet doch een running winkel iets verderop wel hoewel het niet de originele zijn. Ze zijn een stuk goedkoper (mag ook wel want niet zo mooi gemaakt). Het geeft me de mogelijkheid uit te proberen of ze werken. Daarna kan ik altijd online de “Dirty Girl Gaiters” aanschaffen. Opnieuw hebben we een smalle en steile bergweg naar het noorden gevonden. Vlakbij ons moet de Cache Across America van Maryland liggen. Helaas deze is verborgen in een State Park en we moeten een entree van 5 dollar betalen. Dat hebben we niet over voor een cache dus rijden we verder. Mochten we een keer hier overnachten dan gaan we de cache wel zoeken. Verder noordelijk komen we in bergachtig terrein en de weg lijkt een roller coaster, de camper klimt omhoog en daalt met enorme snelheden weer omlaag. Onze remmen krijgen het zwaar te verduren, we ruiken ze. We zijn in de Catoctin Mountains. De weg door het park blijkt, bij navraag op het Rangers station, op sommige stukken erg steil te zijn wat we, na een jaar rondtrekken niet kunnen hebben, dus laten we dit berggebied wat het is. Dit mountainpark kreeg zijn vorm gedurende de depressie toen de regering 10.000 acres grond kocht en met de CCC het oorspronkelijk boerenland omtoverde in recreatieparken. Camp David is hier gelegen. Wie kent dit camp niet. Vele presidenten zochten daar hun rust en er vonden vredesonderhandelingen plaats tussen Israël en Egypte. Helaas is het camp niet toegankelijk voor het gewone publiek. We rijden daarom door naar Hanover in Pennsylvania waar ook een Camping World is. In Winchester konden we het gewilde trapje, waarmee Dick zo goed bij de bovenzijde van onze ramen kan komen, niet vinden. Gelukkig is hier wel een exemplaar. Ons oude trapje vertoont enige gebreken en zonder dit trapje willen we niet meer rondrijden. Bij deze Camping World mag je niet overnachten maar bij Walmart vlakbij wel dus blijven we daar voor de nacht. De temperaturen zijn momenteel echt geschikt voor verblijf op een parkeerterrein want het is met 10 graden echt te koud om buiten te zitten. Na een doodstille nacht, deze Walmart parking was gewoon uitgestorven, rijden we bijtijds weg wat ertoe leidt dat we al om half 11 bij Greenbelt park arriveren. Als we de campground oprijden zien we een bord dat Greenbelt vanaf april een cash free park is geworden. Je kunt hier alleen nog staan als je gereserveerd hebt. Dat maakt dat we bij het Ranger station stoppen en informeren of we een reservering kunnen krijgen. De Ranger kijkt zorgelijk want het is dit weekend erg druk en bijna alle plekjes zijn bezet. Wel zijn er vrije “walk-in” plekken maar die kunnen niet bezet worden want het park kan geen geld meer aannemen en de reserveringslijn kan deze plekken niet reserveren omdat het “walk-in” plekken zijn. Een pad stelling dus. De camphost rijdt rond en vindt uiteindelijk één lege plek dus bellen we in het Ranger station de reserveringslijn. Helaas volgens reserveringen is deze plek geblokkeerd vanwege werkzaamheden (is niet het geval, maar ja) en uiteindelijk is de conclusie: er is geen mogelijkheid (ondanks de vrije plekken (de walk-ins) om hier 5 nachten te blijven. Teneinde raad besluiten we dan maar voor zondag- en maandagavond een plek te reserveren (dat kan wel want is na het weekend) en vertrekken. Wel dumpen we eerst nog even ons grey- en black water en vullen met schoon water. In Germantown, Maryland, ten noordwesten van Washington DC is een Walmart waar we mogen overnachten. Niet alleen een rustige plek maar ook nog eens vlakbij een Applebee zodat we ’s avonds, wel dik ingepakt want het is slechts 5 graden, naar het restaurant lopen en er heerlijk eten. Vrijdagochtend zijn alle wolken verdwenen en schijnt de zon aan een staalblauwe hemel. Desondanks blijft de temperatuur laag en kunnen we nog steeds niet zonder hoodie en donsjack buiten lopen.

 

Part of Fort Washington with old Lighthouse

Rond half negen verlaten we Germantown en rijden naar Fort Washington net ten zuiden van Washington DC. Het lijkt mij leuk de kronkelweg te nemen maar dat blijkt niet zo verstandig want door het vele verkeer rijden we als een slakje door de binnenstad van Washington DC. We wurmen ons door het drukke verkeer, over de Mall en langs het Capitol en arriveren pas om 11 uur bij het fort, één van de vroegere verdedigingswerken rondom Washington DC. Niet echt heel succesvol want de Engelsen wisten het te passeren en Washington DC plat te branden. Er is helemaal niemand hier en alleen dwalen we over de gronden binnen het fort. Hoewel mij bepaalde plekken bekend voorkomen gaat er bij Dick geen lichtje branden. Als we een stempel in ons Park paspoort zetten zien we dat we hier in maart 2011 geweest zijn. Toen om een parkpas te kopen dus met dat doel voor ogen zullen we geen aandacht hebben gehad voor het fort. Na nog enkele foto’s van de Potomac en de vlucht van de drie presidentiele helicopters, die recht overvliegen, te hebben bekeken, rijden we naar Waldorf in Maryland, waar we opnieuw bij Walmart overnachten. De lucht is staalblauw en de zon schijnt volop dus ik kan makkelijk achter de laptop ga zitten en weer eens wat schrijven. Buiten is het nog steeds niet lekker warm hoewel de temperatuur al naar de 15 graden is gestegen. Ik moet nodig uitzoeken wat mee moet naar Nederland en wat in de camper achterblijft. Zaterdag 21 april is de wind wat gaan liggen en veel minder koud zodat we weer eens zonder donsjack kunnen rondlopen. We kijken waar we vannacht kunnen slapen en rijden dan naar Alexandria in Virginia, net onder Washington DC. We mogen bij een van de Walmarts overnachten maar als we onze was hebben gedaan is de parking zo druk dat we verder rijden.

 

Painting the Yuca sticks in Prince William Forest Park

Iets zuidelijker, slechts 24 mile, ligt Prince William Forest Park dat, net als Catoctin Mountain, door de inspanningen van president Roosevelt tijdens de grote depressie door de CCC (Civilian Conservation Corps) gebouwd werd en waardoor slecht farmland naar bosgebied werd teruggebracht. Dit camp werd gebruikt om stadskinderen te laten kennismaken met de natuur. Wel met een scheiding van rassen want de ingang naar het camp voor de zwarte inwoners was op een andere plek dan die van de blanken. Er blijkt op de campground meer dan voldoende plek te zijn hoewel we hier zaterdag rond 2 uur aankomen. Het is aangenaam weer en rond de 18 graden. Terwijl ik buiten achter de laptop ga zitten gaat Dick met een emmertje water de auto poetsen en de Yuca stokken met blanke vernis spuiten omdat ze anders niet mee mogen naar Nederland. In Alexandria hebben we gekeken of we een autowasplaats zagen waar we inpasten maar bij geen van de drie aanwezige autowasplaatsen lukte dat en de camper moet wel schoon zijn als hij in de haven wordt afgeleverd. Om 5 uur zijn we allebei klaar met onze werkzaamheden en genieten we van een wijntje in het zonnetje. Goed dat er geen parkeerplek was bij de drukke Walmart in Alexandria want een verblijf in een National park is toch veel aangenamer.

 

The last campfire during this trip

Natuurlijk maken we een kampvuur. Het weer is goed en tot zeker 8 uur zitten we lekker buiten en verwarmen ons aan het vuurtje. Helaas spettert het hout erg zodat ’s avonds mijn mooie blauwe hoodie enkele brandgaten vertoont. Helaas

, er is niets aan te doen. Zondag 22 april rijden we om half negen weg uit dit schitterende park. We vinden het mooier dan Greenbelt maar het is verder weg van de haven in Baltimore. Nadat we nog getankt hebben, was echt nodig want de wijzer staat op reserve, voegen we ons in het drukke verkeer richting Washington DC. Dit keer nemen we de Interstate en dat maakt dat we om half 12 in Greenbelt park arriveren. Ditmaal hebben we wel een plaatsje en het reserveringsbordje staat al op ons plekje. Nadat Dick de camper recht heeft gezet gaan we uitpakken en herpakken. We hebben bij Walmart enkele kartonnen dozen gekocht dus kunnen de inhoud van onze kastjes daarin kwijt. De gehele middag zijn we bezig met kasten leeghalen en goederen of in dozen of in de bank neer te zetten.

Dick haalt ook de fietsen en het fietsenrek van de auto omdat te poetsen. Geen overbodige luxe want met het weer van de afgelopen weken is alles stinkend smerig geworden. Om 6 uur hebben we het merendeel van onze spullen ingepakt. De kastjes zijn praktisch leeg en we hoeven dinsdagochtend na het douchen alleen nog enkele dozen in de douche te plaatsen en de fietsen op het bed te leggen en we zijn klaar. Tijd om opnieuw een houtvuur te maken en te genieten van een glaasje wijn en de laatste zonnestralen. We hebben vandaag heerlijk weer gehad, niet echt warm, slechts 18 graden, maar de gehele dag heeft de zon geschenen en we konden alle spullen buiten neerzetten. We zijn (bijna) klaar om de camper af te leveren in de haven.

 

Washington Monument and Capitool in the background

Na een ontspannen nachtrust worden we om 7 uur wakker zodat we al om half negen door het bos naar het metrostation Collegepark lopen. We kunnen geen gebruik maken van het goedkope tarief want de spits loopt tot 9.30 uur en begint opnieuw om 3 uur. Nadat we bestudeerd hebben hoe we een kaartje kunnen kopen, je moet eerst een basis kaart aanschaffen, stappen we op de metro die ons naar de halte bij het Smithsonian brengt. Echt in het centrum van Washington DC op de Mall. We zien al snel dat de kersenbloesem uitgebloeid is. Eigenlijk hebben we die alleen 6 jaar geleden gezien toen we hier eind maart waren, en we lopen langs het Washington Monument, de enorme Obelisk, naar het Lincoln Memorial aan het einde van de Reflecting Pool. Ondanks het feit dat het druk is, is het niet overvol en dus kunnen we op ons gemakje alles bekijken. Het vele wandelen maakt dorstig en de koffie bij het Korean War Monument smaakt voortreffelijk. In de middag als we langzaam richting het Witte Huis lopen komen er veel meer wolken en wordt het wat koeler. De Franse president is op staatsbezoek bij Trump maar behalve de Franse en Amerikaanse vlag en veel veiligheidsmensen is er niets van te zien. Na bij een street car wat eten te hebben gehaald, wat we heerlijk op een bankje opeten, lopen we terug naar de National Mall en bezoeken daar natuurlijk een van de vele Smithsonian Musea.

 

Discovering counterfeit money and safe door in the back

Ditmaal het museum voor American History. We bekijken de zalen van de uitvinders, de belangrijkste handelaren en zien vele oude munten die nu zeer zeldzaam zijn en waarvan de zaal dus kan worden afgesloten met een bijzondere kluisdeur. Dick ontdekt ook nog het valse geld. Helaas zijn we beiden enigszins vermoeid van het vele rondlopen, we hebben inmiddels 14 km in de benen, en het rondslenteren in een museum breekt je dus na anderhalf uur, we moeten natuurlijk wel de vlag bekijken die in 1812 na het gevecht met de Engelsen op Fort Mc Henry wapperde, geloven we het wel en pakken om half 4 de metro terug naar Greenbelt. Het is een stuk koeler geworden, slechts 16 graden, dus na een biertje buiten bij de camper gaan we snel naar binnen en lekker lezen. Het was een heerlijke dag, onze laatste met de camper. Morgen gaan we naar ons hotel en maken de rest van de camper in orde voor vertrek. Pas om haf acht worden we wakker en meteen zet Dick de kachel heel hoog terwijl we ramen en deuren wijd open zetten. Ons gas moet op! Na het ontbijt pakken we de laatste keukenspullen in en ga ik gezellig even skypen met Hannah en tante Ank.

 

Stowing bike’s on the bed, ready to travel

Nadat we uitgekletst zijn haal ik ons dekbed uit de hoes, legt Dick de fietsen en voorwielen op het bed en snoert alles vast met riemen. Die kunnen niet meer bewegen zelfs niet in de zwaarste zeeën. We vullen de randen op met donsbedden, kussens en camper papieren en een plaid bedekt het geheel. De ingepakte dozen zet Dick in de doucheruimte en we zijn klaar. Nu ja nog even een uurtje wachten totdat eindelijk de gasfles ook leeg is en nadat we al ons schone en vuile water gedumpt hebben rijden we naar Candlewood Suites in Linthicum, ons favoriete hotel als we in Baltimore, Maryland zijn. Er is een enorme parkeerruimte zodat we er onze camper kwijt kunnen en de kamers zijn ruim en hebben kookgelegenheid. Er is ook een laundry zodat we al onze vuile spullen nog kunnen wassen en schoon meenemen. Om 5 uur brengt het hotelbusje ons naar de autoverhuur en even later rijden we in een Hyundai. Op weg naar het hotel stoppen we bij een Chinees en halen eten. Het smaakt goed. Helaas is het begonnen te regenen hoewel het niet echt koud is met 17 graden. Dan heb ik toch liever de kou met staalblauwe lucht en zon.

Geplaatst in USA en CANADA 2017-2018 | Reacties uitgeschakeld voor Van Virginia naar Maryland

From GEORGIA to VIRGINIA (English version)

Georgia, North Carolina, Tennessee, South Carolina and Virginia, March 30-th till April 14-th.

Last night we had a big thunderstorm with heavy rain but when we get up on Friday March 30th at half past seven it’s dry but the ground around us steams. Before we leave I do some laundry and it takes a little longer than planned because one of the dryers is not working properly, so we need to dry again, but at half past 10 we are on our way. Actually we want to look in the Little Grand Canyon, close by, but at the entrance is a line of at least 15 cars, so we drive on. Another year we will see this rock formations.

Monument in Andersonville

At half past 12 we arrive in Andersonville. Three years ago we already saw the Prisoner of War museum and now we look at the impressive film about this prison camp from the civil war. It is unbelievable that on these not too large grounds more than 35000 Union soldiers were imprisoned during the Civil War. The living conditions were very poor and there was hardly any food. More than 13000 soldiers died here. After the surrender of the Confederate forces, the survivors of this camp went back to the north, hired a ship that exploded so another 8000 soldiers died. Then it’s really your time. Just like the concentration camps in Europe, this is a place you must visit. After looking around for two hours we continue our trip and go to Perry, Georgia, where we stay at Walmart for the night. Dick can publish again while I start with the translation of our new text. It’s a good thing when Sandra and Rene made this website for us 6 years ago, we did not know what time it would take. Maybe we never ever started a website.

 

Vultures are watching

After a quiet night at the parking lot we drive to the North. Near Macon is the Cache Across America of Georgia and we want to find this one. It is in a forest near a power station. The river is pouring down with thundering noise over a cliff. After a steep descent through the forest we find the cache across America and a bit further is another nice cache, hidden amidst huge boulders Two vultures look at us when we climb the boulders overlooking the river to find the cache and at a distance 10 feet they fly away. What an enormous bird. After the beautiful walk, actually more of a climb, through the forest we arrive back at the RV. All day it acts weird, it jerks and vibrates in a way we actually are not used to. Half an hour later all of a sudden we hear:  plok, plok, plok, plumb, plumb. The reason of the weird behavior? Fortunately, Dick almost instantly can stop, our right rear tire is completely flat.

 

Changing a flat tyre

We always have a heavy jack with us so in no time Dick changes the wheel. I don’t count the time we need to empty almost the entire garage to get this Jack and our spare tire. Today is Good Friday and we do not want to continue without a spare tire so we look for a nearby town: it is Jackson and we go there. We find a small shop and the owner inspects our wheel, then he comes up with two new tires. Unfortunately the carrying capacity (2750 pounds) is less than our current tires from Alaska (3080 pounds) but in Europe we always had that capacity. Within half an hour, there are two new rear tires on the car and we can continue our journey. We don’t want to drive much longer but in the wider area south of Atlanta is no campground or state park so we try some Walmarts. After asking 4 Walmarts (everywhere, it is forbidden to stay overnight), we arrive on the west side of Atlanta. In Newnan is a Walmart that does not allow to stay overnight but when the Walmart Mrs. says that RV’s stay regular overnight, we do not need more encouragement and we park our RV. We call it a day!

 

Diner at Applebees

Fortunately Applebee is nearby, we don’t want to cook, and Dick finally gets his steak. After a good meal we walk back to the RV and read our thrilling books. It’s not a quiet Walmart because from half past 10 till 12 and from 4 till 5 am a vacuum car cleans the parking lot, it really makes a lot of noise. But that’s life at Walmart. On eastern Sunday, April 1st, we get up early. We want to drive to Marietta from where we can take the bus to down town Atlanta. Unfortunately when we arrive in the morning, the campground in Marietta is full and there is no possibility to stay. We try to find a place in Austell but it’s full there too (still Spring break) so we drive on. Unfortunately, this year no visit to Atlanta because a trip with the RV to down town and park there is not an option. Slowly we drive further North. On the map we have seen a State Park.

 

Website translation on the campground

Just before we arrive there, we pass a beautiful County Park along the river. Very tempting and there is one place available. We don’t hesitate and after we paid at the Clark Creek County office we are allowed to enter the park and the rest of the afternoon I am behind the laptop, sitting at the river and finish the English translation. It’s beautiful weather, steel blue sky and the Sun is shining. What a nice spot. It’s good that Dick said he wanted to stay here for two days. Until late in the evening we sit outside, enjoy the summer evening and the boats sailing along. Monday April 2nd we get up early, the birds are chirping and wake us up. After a good shower on the campground  (the handicapped shower has two shower heads) we look at the route for the coming days. We are on schedule and without further disaster, we would have enough time to reach Baltimore on time. And then I manage to skype with auntie Ank. Kinda nice because now we can exchange some gossip. After an hour we stop, it’s now to Dick to publish the English text (Yes, it’s ready). The rest of the day, it is already afternoon, we walk around in this nice County Park (each spot is along the waterfront) and of course we read our books. Because of the warm weather we can eat outside and stay outside until late in the evening. It’s not cooling down a lot.

Tuesday April 3rd it’s pretty cloudy and the Sun struggles to get through. When we walk to the toilet building it’s only 58 degrees. It heats up when we drive because at 11 am the Sun starts shining. We are now in the town of Flowery Branch, GA, where we drop a Travel bug in a cache that wanted to be dropped in this town. A small effort for us because we passed this town. We wonder how long it took this travel bug to arrive here from Washington State where they dropped this one. We don’t manage to reach Franklin in North Carolina today so we stop at the Walmart in Clayton, Georgia where we have a beautiful spot

The parking lot is high above town and has views at the Blue mountains. Despite the shining Sun it feels cool because of the cold blowing wind. We are back in the mountains. At night there is a thunder storm with a lot of rain so we are glad we stay on a concrete floor. It is incredibly quiet on this parking lot so we sleep like baby’s.

 

Tick catches with the special tool

Before going to bed I have to remove a tick on Dick’s buttock. This tick already digged in deeply but thanks to some “Tick Remover tools” I manage to remove the tick alive. After breakfast on Wednesday, April 4th we drive to the local laundromat before crossing the border with North Carolina. From there it is only 14 miles to Mike and Dee’s house. When we enter their street they already greet us. While Dick and Mike put the RV on the driveway of their property, almost an acre, I already enter the house and then we look around at their new home. It’s magnificent and there is a beautiful view of the nearby Smokey Mountains. The House is spacious and large and surrounded by gardens and yet within walking distance to down town Franklin. We did not see each other for three years so there’s a lot to talk about and the rest of the afternoon flies. After a delicious meal, Mike prepares the meat on the grill and Dee makes baked potatoes in the oven, we talk and talk and talk but at 10 pm we go to bed. Here in the middle of the Smokey mountains it’s much colder than on the Southern Plains we just left. The altitude is 2160 feet. At night, for the first time in weeks our heating starts because the temperature dropped to 40 degrees.

 

Mike & Dee’s house in Franklin

Thursday April 5th we get up early; we go to the mountains and as John Muir said: “The mountains are calling so I have to go”. There is no electricity (a brake down somewhere) and lots of people in Franklin are without power. Instead of having breakfast at home we take Mike’s new car and drive to Clayton, Georgia to have breakfast at the Huddle house. I try Grits, it tastes not bad and reminds me of my early childhood. But it’s not so tempting that I take that, I prefer hash browns, eggs and bread. The food is good and it’s fun to experience a breakfast outside. In Europe we are not used to that. After breakfast we board the beautiful Chrysler 300 and Mike drives into the mountains of North Georgia. It is beautiful here, the Sun is shining and the temperature increased, it’s now 62 degrees.

 

Garfield in the Fish Hatchery

When we pass a Fish Hatchery we get out. Three types of trouts are hatched here and after admiring Garfield, a yellow colored Brown Trout, which is rare, we may take a look at the smallest trouts, grown indoor in breeding ponds.  The small fish get food 8 times a day and double their weight in two weeks. It’s interesting to hear from the ranger how everything works on a hatchery and after seeing the whole process from hatching the eggs till setting the large trouts into the rivers, we leave this hatchery. From here it’s not far to the starting point of the hike to the Ana Ruby Falls.

 

Selfie at Anna Ruby Falls

 

A beautiful trail leads us to two gorgeous waterfalls. We’re not the only ones hiking today, it’s still spring break and lots of people, attracted by the beautiful weather, climb up the falls. After many pictures at the Falls and along the river we drive to Helen where we buy cereals at a grain mill (so we can make porridge at home) and at a bakery we have a Black Forest Kirsch Torte. The entire village is built in German style and the Torte is really German and taste well, it’s delicious! On our way back home we pass Lake Hiawassee where after some inquiries we find the road to Bell mountain.

 

 

 

View from Bell Mountain

 

A steep road up, very narrow and very winding. With our RV we would never make it up here. We end up near the top of the mountain, walk up the final part and are rewarded with a magnificent view of the surroundings. 360 Degrees around is the mountain world, we see the Blue Mountains and enjoy every different view point. Below us is the Lake with many fingers. For some time we enjoy this beautiful place. Not until the end of the afternoon we drive back to Franklin, North Carolina. After freshened up we leave again to have dinner at the Thai restaurant in Franklin. Three years ago we had dinner here too and it was excellent. Now again we enjoy the good food in this restaurant and of course the great company of Mike and Dee. At home we talk about the good day we had and then go to bed. I don’t feel my pillow, staying outside did its job. Again we are out of bed at 7.15 am on April 6th and after having breakfast we get into Mikes car and drive to Smokey Mountains National Park. The weather is less than yesterday and there are many, many clouds. The sun cannot get through. In a large line of cars we drive higher and higher up the mountains and stop at many viewpoints. Despite the weather we have great views of the Smokey Mountains and see their blue color.

 

Snow at Clingmans Dome viewing tower

We take the exit to Clingmans Dome where we park the car. There are more clouds, the wind increased and it starts to snow. After buying a jacket in the Visitor Center, no one was prepared for this cold weather, we hike the trail to the dome.  It’s a steep trail and we are slowing down, it’s also very busy . The snow is getting thicker and lays on our hair and the ground. It’s also freezing cold, not warmer than 38 degrees and my hands are numb and cold to the bone. But on top of the Dome, we are over 6600 feet, we have an impressive view of the surrounding mountains. After many, many pictures, of course also at the Appalachian Trail which crosses our trail nearly at the top, we walk back to our car where we can warm up. This Chrysler has (on all seats) built in heating and before we know our back glows. In a traffic jam we drive across the Smokey Mountains to the State of Tennessee

Buy Amoxil UK

, take pictures at the border of both States and drive to Gatlinburg.

 

Black beauties in Gatlingburg

Because I have a bright yellow hoodie with the name Gatlinburg, we must have been here 6 years ago but we don’t remember this little town. Now it is very busy, people walk and sit everywhere and there are lots of children. It’s a popular destination for a getaway in the Spring break. After the climb and the cold we are hungry so we search for a terrace to sit outside because Purdy (Mike and Dee’s dog) is with us. We look around and find a “Five Guys” restaurant with an outdoor terrace and an empty table. The Sun is shining now and it is great to sit outside. We get a good burger, really, really tasty because they are freshly made and have a good lunch in the Sun. What a nice day, we experience three seasons in a day, winter, spring and now summer. Around 4 pm we leave Gatlinburg (with a new, beautiful, bright yellow hoodie for me) and drive back to Franklin where we arrive two hours later. The meal at Five Guys was so lavish that none of us is hungry so with a glass of wine we talk about this awesome day. Together with Dee I look at the photo albums she made of their adventures in the Adventurer (their RV). Especially the photo book Dee made of dog Purdy is hilarious.

At 10 pm we go to bed, it’s still raining outside. We really were lucky today with the weather. We definitely are in the mountains because at night the temperature falls again and our heating starts. Saturday morning april 7th it is still cool and the clouds cover the sky  but there is no rain and it seems to brighten up.  After a good breakfast we say goodbye to Dee and Mike. We had wonderful days together.

 

Chimney Rock

At 9 am we leave the house and drive towards Asheville. At the visitor center of the Blue Ridge parkway we stop to view the movie about this scenic road. We drove parts of this road 6 years ago but were not really impressed. It was end of march and it was drizzling when we drove here. We soon take the road through Hickory Nut Gorge. This road is very beautiful and winds through a narrow valley. At Chimney Rock we stop to look at this high protruding rock. The road goes straight up and we wonder whether we could drive this with our RV. We decide not to venture. We leave the higher mountains and around us are flowering trees. It’s spring! In Forest City, we call it a day and park our car at Walmart. Unfortunately it starts to rain so we sit inside, read and do our administration. The advantage of Walmart is that there is Wifi so on Sunday April 8th I can congratulate my sister Hannah on her birthday. The service is not good so it’s a short conversation and we continue our trip. It’s is very cold, only 40 degrees. We are longing for the Florida temperatures. But we have to go north and expect low temperatures.

Again there is a cold spell over Washington DC and Baltimore and snow is expected so instead of driving directly to the North we first make a trip to the South East. We found out (actually Mike found out) that the factory of Blenheim Ginger Ale (the strong ginger ale we got from Bob in Montana) is in Hamer, South Carolina and we want to take a look. It brings us through the city of Charlotte.

 

Sign close to Cache Across America

 

On the outskirts of Charlotte is the Cache Across America of North Carolina. Finally we find a cache from this series that actually has meaning because it brings us to the place in Mecklenburg where on March 20th 1775 the first “Declaration of Independence” was signed, followed on July 4th 1776 by the other “Declaration of Independence” we know from the history books, signed in Philadelphia.

 

Unfortunately Billy Graham’s library, he died recently at the age of 99, in Charlotte is closed so we cannot look around. In Fort Mill, just south of Charlotte, is a Cabela. We want to spend the night here and also need new Keens. Our old ones have to replaced after a year of intensive use. We both love this huge outdoor store and walk around. I find nice waders on sale. I love to have this. Great when we have to walk through a river to find a cache. The waders fit perfectly. Unfortunately for Dick we don’t find waders but instead nice sunglasses placed over his glasses. The late lunch we enjoy, a Yeti burger, is a bit too much food so the rest of the day we don’t eat anymore.

The clouds are disappeared and the sun shines again when we finally leave the store late in the afternoon. We enjoyed to see all those beautiful outdoor stuff. We can cherish in the last sun rays. Monday April 9th, the sky is completely covered with clouds and it is only 50 degrees, there’s a little bit of drizzle.

 

James A. Polk’s birth house

 

After leaving Fort Mill we stop at the birth house of James Polk, the ninth president of the United States but this historic site is closed on Sundays and Mondays so we drive on. Around us are huge cotton fields and the road is very quiet. We know now that the factory tour of Ginger Ale is by appointment only and only on Friday morning. A souvenir shop in “South of the Border” sells bottles of Ginger Ale but nowhere is a factory to be seen in Hamer, SC. What a disappointment.

We stay overnight in Dillon, South Carolina, of course at Walmart. We are not the only ones here because RV after RV is entering. At one point practically the entire parking lot is filled with RV’s. And we are the smallest RV. It’s still cold and the wind is nasty when we leave Dillon, SC. April 10th. Instead of a factory tour we look for some caches in Hamer (they call it here: South of the Border).

 

Keys, key’s and more key’s to open locks

The caches are fun and all different and one is very challenging because Dick is stirring for at least 20 minutes with many different keys and locks to open the cache. At half past 11 we leave Hamer and South Carolina and drive further to the North. Over narrow and hilly roads surrounded by flowering trees we drive to Burlingham in North Carolina. Despite the fact that it is only 3 pm we stop. It gives Dick a chance to log our caches at Walmart and once again I can work on my “shopaholic’s” (not that I buy much).

Now it’s still possible, in three weeks there is no longer a huge store to walk through. I find two movies we wanted to have, one is the movie “12 Years a Slave”. In New Orleans we tried to buy it, but it wasn’t available and the other is: “The Fugitive” filmed in Franklin, near Mike and Dee. We visited the wreckage of the train and bus. Although the parking lot of this Walmart is very quiet and we’re the only RV, so we don’t suffer from loud generators in the huge rigs, a vacuum car is passing in the middle of the night, again. He makes less noise than those in Newnan, GA, but nevertheless we wake up. Wednesday morning we don’t manage to reach auntie Ank on skype so we leave Walmart around 9,30 am and go further north.

The odometer of our RV passed  the 62500 miles (100.000 km) and this trip we already drove over 33,000 mile in the USA. The clouds are chased away and the Sun appears around 11 am. Unfortunately the temperature is less than 53 degrees. Again Dick succeeds to find the narrow roads further north.

 

 

Pest House Medical Museum

In Lynchburg we stop at the old cemetery. We want to visit the Pest House, Medical museum. Along a steep narrow road we drive into the cemetery. This road is definitely not suitable for an RV but in one piece we arrive at the museum. The Pest house turns out to be a small house where, during the civil war (many Confederates had infectious diseases) soldiers were treated. Not many doctors wanted to do that but one doctor, Dr. John Jay Terrell, thought it was his duty to help and he kept lots of soldiers alive, by putting layers of sand on the floor of the hospital (he read that in the Bible, easy to swipe away), by painting the walls black (not too bright for the eyes), by cooking his instruments (killed the bacteria) and giving food like sauerkraut.

The mortality rate dropped from 50 to 5 percent. Next to the “pesthouse” is the impressive cemetery, huge fields of graves with poles. Although we expected more, the museum is nevertheless interesting and it brings a piece of history. The city of Lynchburg in Virginia is very hilly and when we try to find a place for the night we drive up and down over narrow and steep roads. Not really suitable for our RV. Eventually we don’t find a campground or a Walmart where we can stay and drive to Appomattox in Virginia where we call it a day. The Sun is shining in full swing and it is 62 degrees so we cherish the late Sunrays and read. Although it seems very quiet here the silence is disturbed at 10 pm. A truck broke down, another truck, consisting only of a generator, arrives and starts to make repairs. Apparently we are so accustomed to noise that we wake up and directly fell asleep.

 

Lee & Grant’s surrender meeting

Thursday, April 12th we fuel up with propane in Appomattox (the nights are so cold that with our current quantity of propane we don’t manage), do our laundry and then drive to the Courthouse Historic Site. On this spot in Appomattox, April 1865, the largest surrender in the American civil war was signed between General Lee of the southern States (the Confederates) and General Grant of the Northern States (the Unions or Federals). Thanks to the wisdom of President Lincoln (he didn’t want to humiliate the Confederates soldiers and let them go home) peace was a fact, officially slavery ended and the reunification could start. Not always easy because the South was ruined and the economy there was built on slavery.

It is impressive to watch the movie over the surrender and the end of the civil war and we walk through the House where the surrender papers were signed. It is unfortunate that a week later president Lincoln was assassinated in Washington DC. Our historic picture about the USA is increasingly colored and more and more the history of this immense country, where we already travel around for almost 3 years, comes to life. In the afternoon we leave this historic place.

 

Luckily there’s a turnaround

Our Hakuna (navigation) is confused in this part of the country. We always choose winding and small roads and now, in spite of the fact that we exclude dirt roads, the Hakuna took very dirt roads. One of them is a forest trail (we could have known, it’s called: forest lane) but because it is dry Dick can drive it. Every now and then I have to push away some trees and Dick manage to stay on the trail and continues driving. One mile from our destination, Bear Creek Lake State Park, the forest trail stops. Because of the thick line of trees it’s impossible to drive any further. Fortunately, there is a turning loop but this loop is steep, sandy and full of deep holes. However, Dick has no choice but to drive, the path is too narrow to reverse. He drives carefully through the holes and the sand and climbs the hill. Several times the wheels are slipping and I am concerned but Dick manage to bring up the RV. We don’t need to use our snow grabbers or chains. We drive the nearly 3 miles back over the bumpy forest trail and arrive at our destination. There is place in the State Park but only for one night.

When we find a nice spot near the lake, we park our RV, grab our GPS and go find some caches hidden along the trails. This State Park is very hilly and we have to climb a lot, partly through the forest partly over trails, but we have a beautiful walk, find our caches and at 7 pm we are back in our RV. Although it was nice and warm, at least 77 degrees, we walked in our shorts, on the campground is a cool breeze and so we sit inside and enjoy a beer. We earned one.

 

Turtle’s in Bear Lake Creek

Friday April 13th we get up at 7 am because at 8 am we can check at the office or we can extend our stay. We’re lucky, it’s possible. Not bad because the weather forecasts is good. Today it will be nice and warm and the temperature is around 82 degrees. On Sunday rain is expected. After breakfast, we chat with fellow camping guests and the host. There are very few people on the campground. We take a walk along the Lake and over the Dam built by the CCC in 1938, see a lot of turtles on trunks in the water and find some caches. At 1 pm we are back and in the warm sunshine I am behind my laptop and write. It is time to publish again.

Geplaatst in ENGLISH VERSION | 1 reactie

Van Georgia naar Virginia

Georgia, North Carolina, Tennessee, South Carolina and Virginia
30 maart tot 14 april 2018

Nadat we vannacht een enorme donderbui met harde regen over ons heen kregen is het gelukkig droog als we vrijdag 30 maart om half 8 opstaan, maar de grond om ons heen dampt. Ik draai nog snel even twee wassen voor we weggaan. Het duurt iets langer dan gepland omdat één van de drogers niet goed werkt, dus moet nog een keer gedroogd worden, maar om half 11 zijn we op weg. We willen eigenlijk even in de Little Grand Canyon kijken maar laten het als er voor de ingang een rij van tenminste 15 auto’s staat te wachten. Iets voor een andere keer.

Monument in Andersonville

Om half 1 zijn we in Andersonville. Het Prisoner of War museum hebben we drie jaar geleden al gezien maar de indrukwekkende film over dit prison camp uit de burgeroorlog nog niet. Het blijft onvoorstelbaar dat gedurende de burgeroorlog op een niet al te groot terrein meer dan 35.000 Union soldaten gevangen gezet werden. De leefomstandigheden waren zeer slecht en er was nauwelijks voedsel. Niet voor niets stierven hier meer dan 13.000 soldaten. Toen, na de overgave van de Confederate troepen, de overlevenden van dit camp terug naar het noorden trokken ontplofte het schip waarop de soldaten zaten en stierven nog eens 8000 man. Net als de concentratiekampen in Europa is dit een plek waar je moet gaan kijken. Na ongeveer 2 uur rondgekeken te hebben rijden we verder en in Perry, Georgia blijven we bij Walmart overnachten. Dick kan nu mooi weer eens publiceren terwijl ik een begin kan maken met de vertaling van onze nieuwe tekst. Het is maar goed dat toen Sandra en Rene 6 jaar geleden deze website voor ons maakten, we niet wisten wat voor tijd eraan besteed moest worden. Misschien waren we er dan nooit aan begonnen. Na een rustige nacht op de parking rijden we verder naar het noorden.

 

Vultures are watching

Vlakbij Macon ligt de Cache Across America van Georgia en die willen we wel zoeken. Het is in een bosrijk gebied bij een waterkrachtcentrale en we zien water met donderend lawaai van een klif de rivier instorten. Na een steile afdaling dwars door het bos vinden we de cache van Georgia en even verder op is nog een leuke cache verborgen te midden van enorme rotsblokken eveneens uitkijkend over de rivier. Twee gieren kijken toe terwijl wij over de rotsblokken klauteren om de cache te zoeken en pas als we drie meter van hen af zijn vliegen ze op. Wat zijn dit ook enorme vogels. Na de schitterende wandeling, eigenlijk meer een klim, door de bossen arriveren we weer bij de camper. De hele dag doet die al raar, hij schokt en trilt op een manier die we eigenlijk niet gewend zijn. Wat de oorzaak is blijkt als we een half uur later opeens plok, plok, plok, horen. Gelukkig kan Dick bijna meteen stoppen, onze rechterachterband staat volledig plat.

 

Changing a flat tyre

We hebben altijd een zware garage krik bij ons zodat Dick in een mum van tijd de lekke achterband verwisseld heeft. Ik tel de tijd die we nodig hebben om bijna de gehele garage van onze camper leeg te ruimen teneinde deze krik en reserveband te pakken niet mee. Het is vandaag Goede Vrijdag en we willen niet zonder reserveband doorrijden dus zoeken we naar een dichts bij zijnde stadje, het is Jackson en rijden daar naar toe. Er blijkt een kleine garage te zijn, nadat de eigenaar even onze band bekijkt komt hij met twee nieuwe banden aan. Het draagvermogen (1250 kg) is iets minder dan onze huidige banden (1400 kg) uit Alaska maar we zullen het ermee moeten doen. In Europa hebben we altijd op dergelijke banden gereden. Binnen een half uur zitten er twee nieuwe achterbanden op de auto en kunnen we onze reis vervolgen. Veel zin om nog lang door te rijden hebben we niet maar in de wijde omgeving ten zuiden van Atlanta is geen enkele campground noch State Park te vinden dus proberen we het bij enkele Walmarts. Na bij 4 Walmarts gevraagd te hebben (overal is het verboden te overnachten) bevinden we ons inmiddels aan de westkant van Atlanta. In Newnan is een Walmart die parkeren niet toestaat maar waarvan de Walmart mevrouw zegt dat er wel regelmatig campers overnachten. Meer aanmoediging hebben we niet nodig en we zetten onze camper neer. Het is genoeg geweest vandaag.

 

Diner at Applebees

Gelukkig is er vlakbij een Applebee en daar we helemaal geen zin hebben om nog te koken gaan we daar lekker eten (krijgt Dick eindelijk weer eens een steak) en met een voldaan gevoel duiken we later op de avond in onze spannende boeken. We staan niet op een rustige Walmart want zowel van half 11 tot 12 als van 4 tot 5 uur in de ochtend rijdt er over de parking een veegmachine die heel veel lawaai maakt. Maar ja, dan hadden we hier maar niet moeten gaan staan. Zondag 1 april, Paasochtend, zijn we vroeg op. We willen naar Marietta rijden zodat we vandaar met de bus naar Atlanta kunnen. Helaas als we in de ochtend in Marietta arriveren, blijkt de camping vol te zijn, er is geen enkele mogelijkheid om hier te overnachten. We rijden nog een stukje terug om in Austell een plekje te vinden maar ook daar is geen plek, dus moeten we doorrijden. Helaas, dit jaar zit een bezoek aan Atlanta er niet in want met een camper de binnenstad inrijden en daar parkeren is eigenlijk geen optie. Langzaam rijden we noordelijk. We hebben inmiddels gezien dat er verder noordelijk een State Park is.

 

Website translation on the campground

Net voordat we daar aankomen, zien we een schitterend County Park langs het water. Heel aanlokkelijk en als we vragen of er plek is blijkt er nog een plaatsje te zijn. We aarzelen niet lang en nadat we bij het Clark Creek County office betaald hebben kunnen we de campground op en de rest van de middag zit ik achter de laptop aan het water om de vertaling af te maken. Het is schitterend weer, staalblauwe lucht en de zon schijnt volop. Wat is dit een mooi plekje. Goed dat Dick zei dat hij twee dagen wilde blijven. Tot laat in de avond zitten we buiten en genieten van een zomeravond en de bootjes die langs varen. Maandag 2 april zijn we vroeg op, de vogels fluiten ons wakker. Nadat we heerlijk op de camping gedoucht hebben (de invalide douche heeft zelfs twee douchekoppen op je gericht) gaan we de route voor de komende tijd bekijken. We zitten mooi op schema en zonder verdere rampspoed zouden we genoeg tijd hebben om Baltimore op tijd te bereiken. En dan lukt het om tante Ank op de skype te pakken te krijgen. Wel leuk want nu kunnen we weer eens nieuwtjes uitwisselen. Als we na een uurtje uitgekletst zijn kan Dick de Engelse tekst publiceren (ja, die is gereed). De rest van de dag, het is inmiddels al middag, lummelen we wat rond bij de camper, wandelen rond over dit schitterende County Park waarbij iedere plaats aan het water ligt en lezen natuurlijk. Natuurlijk eten we weer lekker buiten en pas laat in de avond gaan we naar binnen omdat het iets koeler wordt.

Dinsdag 3 april is het redelijk bewolkt en de zon heeft moeite om door te breken en als we naar het toiletgebouw lopen is het slechts 15 graden. Het warmt wel snel op als we onder weg zijn en om 11 uur breekt de zon door. We zitten dan in Flowery Branch waar we een Travel bug in een cache plaatsen die daar graag naar toe wilde reizen. Voor ons een kleine moeite want we kwamen er toch langs. Benieuwd hoe lang deze travel bug erover gedaan heeft om vanaf de staat Washington hiernaartoe te komen want daar werd hij voor het eerst in een cache gestopt. We halen het vandaag niet meer naar Franklin in North Carolina dus stoppen we bij de Walmart in Clayton, Georgia waar we een schitterend plekje hebben. Hoog boven het stadje en met uitzicht op de Blue Mountains en het verkeer onder ons. Ondanks de zon die goed is doorgebroken is, voelt het hier koel aan want er staat een koud windje. We zitten dan ook weer in de bergen. ‘s Nachts gaat het hard regenen en donderen maar we zitten lekker droog en op het terrein van Walmart is het ongelooflijk rustig dus we slapen diep.

Tick catches with the special tool

Wel moet ik voor het slapen nog even een teek verwijderen bij Dick. Op zijn bil heeft een teek zich al diep ingegraven maar dankzij enkele “teken verwijderaar tools” lukt het de teek levend te verwijderen. Nadat we woensdag 4 april ontbeten hebben rijden we naar de plaatselijke laundromat waar we nog even een paar wassen draaien alvorens we de grens met North Carolina oversteken. Vanuit daar is het nog een klein stukje naar het huis van Mike en Dee. Als we de straat in komen rijden en voor hun nieuwe huis stoppen komen ze ons al begroeten. Terwijl Dick en Mike de camper goed neerzetten op hun grondstuk van bijna een acre ga ik alvast met Dee naar binnen en we bekijken hun nieuwe huis. Wat is het schitterend en wat hebben ze een prachtig zicht op de omgeving. Vanuit de keuken zijn zelfs de bergen te zien. Het huis is ruim en groot en ligt te midden van de natuur en toch op loopafstand van down town Franklin. We hebben elkaar drie jaar niet meer gezien dus heel veel is er te vertellen en de rest van de middag vliegt voorbij. Nadat we heerlijk gegeten hebben, Mike bereidt het vlees op de gril en Dee maakt lekkere aardappels in de oven, gaan we gezellig eten en voor we het weten loopt het tegen tien uur zodat we ons bed in duiken. Hier midden in de Smokey mountains is het duidelijker kouder dan op de zuidelijke vlaktes waar we net vandaan komen. We zitten dan ook al op 650 meter hoogte. ’s Nachts slaat voor het eerst in weken de kachel weer aan want de temperatuur zakt naar 5 graden.

 

Mike & Dee’s house in Franklin

Donderdag 5 april zijn we bijtijds op want we trekken er vandaag op uit. De stroom blijkt overal afgesloten (een kabelbreuk) en heel veel mensen in Franklin zitten zonder stroom dus in plaats van te ontbijten stappen we in de nieuwe auto van Mike en rijden we naar Clayton, Georgia en ontbijten bij het Huddle house. Voor het eerst proef ik Grits, het smaakt niet slecht en doet me denken aan de griesmeel uit mijn jeugd. De smaak is echter onvoldoende om mij te verlokken dit te eten dus ik houd het bij hashbrowns, eieren en brood. Het eten is lekker en het is leuk om te ervaren hoe een ontbijt buiten de deur is. In Europa zijn we dat immers niet gewend. Na het ontbijt stappen we weer in de schitterende Chrysler 300 en Mike rijdt verder de bergen van Noord Georgia in. Het is er schitterend, de zon schijnt inmiddels volop en de temperatuur is ook gestegen, het is nu 17 graden.

 

Garfield in the Fish Hatchery

Als we langs een Fish Hatchery komen nemen we wel even een kijkje. Er worden hier drie soorten Trouts gekweekt en nadat we Garfield bewonderd hebben

, een geelgekleurde Brown Trout, die toch wel zeldzaam is, mogen we een kijkje nemen bij de allerkleinste trouts die binnen in bakken opgekweekt worden. Deze miniatuur visjes krijgen 8 maal per dag heel fijn voer en verdubbelen in twee weken hun gewicht. Het is ongelooflijk interessant om van de ranger te horen hoe het op een hatchery werkt en pas nadat we he hele proces doorlopen hebben van het hatchen van de eitjes tot het uitzetten van de grote trouts in de rivieren verlaten we deze hatchery weer. Vanuit hier is het niet meer ver naar het begin punt van de wandeling naar de Anna Ruby Falls.

 

Selfie at Anna Ruby Falls

Een prachtige wandeling die ons naar twee schitterende watervallen leidt. We zijn niet de enigen die hier vandaag wandelen, het is nog steeds “Spring Break” en velen, aangelokt door het mooie weer, zijn hier naartoe gekomen om de klim naar de watervallen te maken. Na vele foto’s bij de watervallen en onderweg langs de woeste bergstroom, rijden we naar Helen waar we bij een graanmolen wat granen halen (kunnen we thuis porridge van maken) en op een terras Schwarzwalder Kirsch Torte eten. Het dorpje is volledig in Duitse stijl gebouwd en de Torte smaakt heel goed en is echt Duits, heerlijk! Als we op de terugweg zijn komen we langs Lake Hiawassee waar we na even zoeken en navragen de weg naar Bell mountain vinden.

 

 

 

View from Bell Mountain

 

Een steile weg omhoog, heel smal en erg bochtig, die we met de camper nooit zouden zijn opgereden. Als we uiteindelijk vlakbij de top staan en het laatste stuk omhoog lopen worden we beloond met een schitterend zicht op de omgeving. 360 graden rondom over de majestueuze bergwereld, we zien de Blue mountains en genieten van telkens weer een ander uitzicht punt. Onder ons ligt het Lake dat zich met veel vingers uitstrekt. Lang genieten we in de zon van dit prachtige plekje, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Pas eind van de middag rijden we terug naar Franklin, North Carolina. Na ons even opgefrist te hebben vertrekken we weer om bij het Thaise restaurant in Franklin te eten. Drie jaar geleden hebben we hier ook met zijn vieren gegeten en het was voortreffelijk. Ook nu is dat weer het geval en we genieten van het eten en elkaars gezelschap. Thuis praten we nog even na en dan duiken we snel ons bed in. Ik voel het kussen niet eens, de buitenlucht heeft zijn werk gedaan. 6 april staan we opnieuw om 7.15 uur op en na lekker ontbeten te hebben bij Mike en Dee stappen we weer in Mikes schitterende auto en rijden naar het National park Smokey Mountains. Het weer is minder mooi dan gisteren en er is heel veel bewolking. Het lukt de zon niet om door te komen. In een grote file rijden we hoger en hoger over de ridge met telkens weer een nieuw zicht op de Smokey Mountains. Ondanks de bewolking hebben we een goed zicht op de bergen en hun blauwe kleur.

 

Snow at Clingmans Dome viewing tower

 

We nemen de afslag naar Clingmans Dome waar we de auto neerzetten. Er zijn inmiddels meer wolken gekomen, de wind is toegenomen en het begint te sneeuwen. Nadat Dee, die niet voorbereid was op dit weer, net als wij trouwens, een vest gekocht heeft in het Visitor Center lopen we het voetpad naar de dome op. Het is een steile trail en snel komen we niet vooruit, ook al omdat het heel erg druk is. Het gaat steeds harder sneeuwen en zowel op onze haren als op de grond blijft sneeuw liggen. Toch lopen we door in de ijzige kou. Het is niet warmer dan 1 graad en mijn handen zijn tot op het bot verkleumd. Maar boven op de Dome, we staan hoger dan 2100 meter, hebben we ondanks het mindere weer toch nog een zicht op de ons omringende bergen. Het is apart om ander weer te hebben. Na de nodige foto’s, natuurlijk ook bij de Appalachian Trail die hierlangs loopt, arriveren we weer bij de auto waar we ons lekker kunnen opwarmen. Deze Chrysler heeft namelijk op alle stoelen verwarming ingebouwd en voor we het weten gloeit onze rug. In een enorme file auto’s rijden we dwars door de Smokey Mountains naar de staat Tennessee, maken foto’s op de grens van beider staten en rijden dan Gatlinburg in.

 

Black beauties in Gatlingburg

Doordat ik een knalgele hoodie heb met Gatlinburg moeten we hier 6 jaar geleden ook geweest zijn maar veel van dit stadje herinneren we ons niet. Het is er enorm druk, overal lopen werkelijk mensen en heel veel kinderen. Het is duidelijk een gewilde bestemming voor een uitje in de Spring Break. Van al dat wandelen en de kou hebben we best trek gekregen dus zoeken we in het stadje iets waar we buiten op een terrasje kunnen zitten. We hebben namelijk Purdy bij ons en ja hoor na enige zoeken vinden we een restaurant van de Five Guys met een buitenterras en een vrij tafeltje. De zon schijnt inmiddels volop en het is heerlijk om buiten te zitten. We halen een lekkere burger, echt heel smakelijk omdat ze vers klaargemaakt worden en eten dan onze smaakvolle burgers op het terras in het zonnetje. Wat een leuke dag en wat apart om drie seizoenen in een dag te hebben, winter, voorjaar en nu zomer. Rond 4 uur verlaten we Gatlinburg weer (met een nieuwe mooie knalgele hoodie voor mij) en rijden terug naar Franklin waar we twee uur later aankomen. De maaltijd bij Five Guys was zo overdadig dat we geen van allen nog trek hebben dus met een glaasje wijn praten we gezellig na over deze geslaagde dag. Ik bekijk samen met Dee wel de foto albums die ze gemaakt heeft van hun avonturen in the Adventurer (hun RV). Vooral het fotoboek dat ze van hond Purdy gemaakt heeft is hilarisch. Tegen 10 uur nemen we afscheid en gaan naar bed. Het regent behoorlijk buiten. We merken ook dat we in de bergen zijn want de temperatuur is opnieuw een stuk gedaald en ’s nachts slaat de verwarming opnieuw aan. Zaterdagochtend 7 april is het nog steeds koel en zwaar bewolkt maar droog en het lijkt erop dat het wat gaat opklaren. Na een heerlijk ontbijt nemen we afscheid van Dee en Mike. Het waren heerlijke dagen samen.

 

Chimney Rock

Om 9 uur vertrekken we en rijden richting Asheville. Bij het Visitor Center van de Blue Ridge parkway stoppen we even om de film over deze scenic road te bekijken. Zelf hebben we grote stukken van deze weg gereden 6 jaar geleden maar waren niet echt onder de indruk ervan. Mogelijk ook omdat het toen begin maart was en het weer toen druilerig was. We buigen al snel af en nemen de weg door de Hickory Nut Gorge. Deze weg is erg mooi en slingert door een smal dal. Bij Chimney Rock stoppen we even om een blik te werpen op deze hoog uitstekende rots. De weg ernaartoe voert steil omhoog en we vragen ons af of wij dit met de camper kunnen rijden. We besluiten het niet te wagen. Al snel laten we de hogere bergen achter ons en overal om ons heen zijn bloeiende struiken en bomen. Het is hier voorjaar. In Forest City vinden we dat we genoeg gereden hebben en we parkeren onze wagen bij Walmart. Helaas is het inmiddels gaan regenen dus zitten we lekker bij de kachel binnen en lezen en doen onze administratie. Het voordeel van Walmart is dat er wifi is zodat ik zondag 8 april mijn zusje Hannah kan feliciteren met haar verjaardag. De ontvangst is wel slecht dus het is een kort gesprekje en snel rijden we verder. Opnieuw is het erg koud, slechts 5 graden. Wat verlangen we naar de temperaturen van Florida. Maar we moeten verder naar het noorden en kunnen daar alleen maar lage temperaturen verwachten. Opnieuw hangt er een koudefront over Washington DC en Baltimore en er wordt weer sneeuw verwacht dus in plaats van rechtstreeks naar het noorden te rijden maken we eerst nog even een uitstapje naar het zuidoosten. Inmiddels hebben we gezien (nu ja, Mike maakte ons erop attent) dat de fabriek van Blenheim Ginger Ale (de sterke ginger ale die we bij Bob uit Montana hebben meegenomen) in Hamer, South Carolina is en daar willen we een kijkje nemen. Het brengt ons vandaag dwars door de enorme stad Charlotte.

 

Sign close to Cache Across America

Aan de rand van Charlotte ligt de Cache Across America van North Carolina. Eindelijk vinden we een cache uit deze serie die ook werkelijk betekenis heeft want het brengt ons naar de plek in Mecklenburg waar op 20 maart 1775 de eerste “Declaration of Independence” werd getekend. Pas op 4 juli 1776 werd de andere “Declaration of Independence “ die wij uit de geschiedenis boekjes kennen, in Pennsylvania getekend. Helaas is de library van Billy Graham, recentelijk op 99 jarige leeftijd overleden, in Charlotte gesloten dus daar kunnen we niet rondkijken. In Fort Mill, net ten zuiden van Charlotte, stoppen we bij Cabela’s. Niet alleen willen we hier blijven overnachten ook willen we graag naar nieuwe Keens kijken. Onze oude exemplaren zijn na een jaar intensief gebruik echt aan vervanging toe. We vinden het beiden heerlijk om in deze enorme outdoor winkel rond te lopen. Bij de sale vind ik zowaar een schitterend waadpak wat ik al heel lang wil hebben. Makkelijk als we door een water moeten lopen om een cache te vinden. Het waadpak blijkt perfect te passen. Helaas vinden we voor Dick geen waadpak maar wel een erg mooie zonnebril die over zijn bril geplaatst kan worden. De late lunch die we hier nuttigen, een “Yeti burger”, is wel wat te veel van het goede dus de rest van de dag hoeven we geen eten meer te hebben. De bewolking is gelukkig opgetrokken en de zon schijnt dus als we eindelijk eind van de middag buiten komen, na ons verlekkerd te hebben aan al die schitterende outdoor spullen. We kunnen ons nog even aan de laatste zonnestralen koesteren. Maandag 9 april is er weer veel bewolking, het is slechts 10 graden en er vallen wat regendruppels.

 

James A. Polk’s birth house

Nadat we weggereden zijn stoppen we bij het geboortehuis van James Polk, de negende president van de USA maar deze historische site is op zondag én maandag gesloten dus rijden we verder. Om ons heen zijn regelmatig enorme katoenvelden te zien en de weg is erg rustig. We zijn er inmiddels achter gekomen dat de tour door de fabriek van de Ginger Ale alleen op afspraak en alleen op vrijdagochtend is en in Hamer is niets van een fabriek te bespeuren. Alleen een drukke souvenirwinkel in South of the Border waar flesjes Ginger ale gekocht kunnen worden. Wat een teleurstelling. We slapen iets verder in Dillon, South Carolina, natuurlijk bij Walmart. We zijn niet de enigen want camper na camper komt binnenrijden. Op een gegeven moment staat practisch het gehele parkeerterrein vol met campers. En wij zijn echt de kleinste camper. Het blijft koud en de wind is venijnig ook als we dinsdag 10 april verder rijden. In plaats van een fabriekstour gaan we nu in Hamer (hier noemen ze het South of the Border) een paar caches zoeken.

 

Keys, key’s and more key’s to open locks

Het zijn leuke en allemaal verschillende caches en één is uitdagend want Dick is zeker 20 minuten in de weer met verschillende sleutelbossen om uiteindelijk een enorme kast open te krijgen. Pas om half 12 verlaten we Hamer en South Carolina en rijden verder naar het noorden. Over smalle heuvelachtige wegen omzoomd door bloeiende struiken en bomen rijden we naar Burlingham in North Carolina. Ondanks het feit dat het slechts 3 uur is stoppen we. Het geeft Dick de kans om bij Walmart onze caches te loggen en ik kan weer eens op mijn gemakje door Walmart slenteren. Nu kan het nog, over drie weken hebben we niet meer een dergelijke enorme winkel om door te lopen. Tot mijn plezier vinden we twee films die we graag wilden hebben, één is de film “12 Years a Slave” die ik in New Orleans probeerde te kopen, maar daar nergens verkrijgbaar was en de andere is, “The Fugitive” waarvan de opnames in Franklin, vlakbij Mike en Dee gemaakt werden. We hebben daar het wrak van de trein en bus (die in de film voorkomen) zien liggen. Alhoewel de parking van deze Walmart erg stil en rustig is en we de enige camper zijn, dus geen last hebben van ronkende generatoren van de grote Amerikaanse RV’s, worden we wel midden in de nacht opgeschrikt door een veegmachine. Hij maakt ietwat minder lawaai dan die in Newnan, GA, maar desondanks worden we er wel ruw door wakker gemaakt. Helaas lukt het ook woensdag ochtend niet om tante Ank op de skype te spreken dus rijden we al rond half 10 weg van Walmart, verder naar het noorden. De kilometerteller van onze camper is inmiddels de 100 000 km gepasseerd en we hebben deze reis al meer dan 33.000 mile door de USA gereden. Gelukkig trekken de wolken snel weg en rond 11 uur verschijnt de zon. De temperatuur blijft wel nog achter want warmer dan 12 graden is het niet. Opnieuw slaagt Dick erin smalle weggetjes te vinden die verder noordwaarts leiden.

 

Pest House Medical Museum

In Lynchburg stoppen we bij de oude begraafplaats. Hier moet het Pest House Medical Museum zijn. Langs een steile smalle weg rijden we de cemetary op. Niet echt een weg geschikt voor een RV maar uiteindelijk arriveren we heelhuids bij het museum. Het Pest house blijkt een klein huisje te zijn waar in de tijd van de burgeroorlog, toen heel veel Confederate soldaten besmettelijke ziekten hadden, behandeld werden. Niet veel artsen wilden dat maar één arts, Dr. John Jay Terrell, vond het zijn plicht om te helpen en wist, door de zieken op een laag zand te leggen (dat had hij uit de Bijbel en het kon heel snel verschoond worden), de muren zwart te schilderen (niet zo fel voor de ogen), zijn instrumenten te koken (doodde de bacteriën) en zuurkool als eten te geven, heel veel soldaten in leven te houden. Het sterftepercentage zakte van 50% naar 5 %. Naast het “pesthouse” ligt de indrukwekkende begraafplaats, enorme velden met paaltjes. Hoewel het museum wat tegenviel, we hadden er meer van verwacht, is het toch interessant om weer een stukje geschiedenis op te doen. De stad Lynchburg in Virginia is heel heuvelachtig en als we een slaapplekje zoeken rijden we omhoog en omlaag over smalle en steile kronkelweggetjes. Ook niet echt geschikt voor een camper. Uiteindelijk vinden we noch een campground noch een Walmart waar we mogen overnachten en rijden naar Appomattox in Virginia waar we wel bij Walmart mogen overnachten. De zon schijnt volop en het is zo’n 18 graden dus we koesteren ons in het late zonnetje en lezen. Hoewel het erg rustig lijkt wordt de stilte ruw verstoord als om 10 uur in de avond een van de vrachtwagens pech heeft en er een enorme truck komt, enkel bestaand uit generator, die aan deze vrachtwagen gaat werken. Klaarblijkelijk zijn we inmiddels zo aan lawaai gewend dat we even wakker schrikken en dan weer diep inslapen.

 

Lee & Grant’s surrender meeting

Donderdag 12 april tanken we eerst propaan in Appomattox (de nachten zijn telkens zo koud dat we het met onze huidige hoeveelheid niet redden), draaien een paar wassen en rijden dan naar het Courthouse Historic Parc. Op deze plek in Appomattox werd op 26 april 1865 de grootste overgave uit de Amerikaanse burgeroorlog getekend tussen General Lee van de zuidelijke staten (de Confederates ) en General Grant van de noordelijke staten (de Union). Dankzij de wijsheid van President Lincoln die de zuidelijke soldaten niet wilde vernederen en hen vrij terug liet keren naar hun huizen was vrede een feit, werd de slavernij officieel beëindigd en kon aan een opbouw van het land begonnen worden. Niet altijd makkelijk want het zuiden lag in puin en de economie daar draaide tot op dat moment op de slavernij. Indrukwekkend is het om de film te bekijken die over deze beëindiging van de burgeroorlog gaat en rond te lopen door het huis waar de overgave papieren getekend werden. Het is jammer dat zo’n wijze president als Lincoln een week later in Washington DC werd vermoord. Ons historisch plaatje over de USA wordt steeds verder ingekleurd en meer en meer gaat de geschiedenis van dit immense land, waar we nu al bijna 3 maal een jaar rondrijden, voor ons leven. In de middag rijden we weg van deze historische plek.

 

Luckily there’s a turnaround

Onze Hakuna (navigatie) weet het niet zo goed in deze streken. We kiezen altijd kronkelwegen en ook nu, maar ondanks het feit dat we onverharde wegen uitsluiten brengt de hakuna ons toch naar onverharde wegen. Een van de wegen blijkt uiteindelijk een bospad maar omdat het al enige tijd droog is kan Dick erover heen rijden. Wel moet ik zo nu en dan uitstappen om wat bomen weg te duwen maar het lukt Dick om het bospad te blijven berijden. Eén mile voor onze bestemming, het Bear Creek Lake State Park, stopt het bospad. Er is geen verder rijden mogelijk door de dikke bomenrij voor ons. Gelukkig is er een keerlus maar deze is steil, zanderig en vol diepe kuilen. Dick heeft echter geen keuze dan erin te rijden, het pad is te smal om te keren. Hij rijdt voorzichtig naar benden door de gaten en klimt de heuvel weer op. Enkele malen slippen de wielen door en ik houd mijn hart vast maar Dick komt veilig boven met de camper. Gelukkig, onze oprijmatjes en sneeuwkettingen hoeven we niet om te leggen. We rijden de bijna 4 km terug over het hobbelige bospad en komen uiteindelijk toch op onze bestemming aan. Er is plek in het State park maar slechts voor één nacht. Na onze camper op een mooi plekje vlakbij het meer neergezet te hebben pakken we onze GPS en gaan we enkele caches zoeken die in het park verborgen zijn. Het landschap is erg heuvelachtig en het is veel klauteren, deels over trails, deels dwars door het bos maar we hebben een prachtige wandeling, vinden onze caches en zijn half zeven terug bij de camper. Hoewel het de hele middag lekker warm was, tenminste 23 graden, we lopen inmiddels in onze korte broeken, staat er bij de camper een koel windje en dus gaan we lekker binnen zitten en genieten van een biertje want dat hebben we wel verdiend.

 

Turtle’s in Bear Lake Creek

Vrijdag 13 april staan we om 7 uur op want om 8 uur kan ik bij de office navragen of er afmeldingen zijn. We boffen want we kunnen nog een dag blijven. Niet echt vervelend want de weersvooruitzichten zijn gunstig. Het blijft vandaag nog mooi en warm en pas vanaf zondag keldert de temperatuur weer en gaat het regenen. Na het ontbijt kletsen we wat met medecamping gasten en de host, er zijn nu nog heel weinig mensen op de campground, en daarna wandelen we langs het meer wat in 1938 door de CCC werd aangelegd. We zien redelijk wat schildpadjes langs de oever op boomstammen en vinden opnieuw enkele caches. Pas na 1 uur zijn we terug en kan ik weer eens in het warme zonnetje achter de laptop kruipen om wat te schrijven. Het wordt weer tijd om te publiceren.

Geplaatst in USA en CANADA 2017-2018 | 1 reactie