HET EERSTE LANGE WEEKEND VOOR CANADEZEN
Als we vrijdagmorgen vroeg vertrekken uit Radium is het al druk op de weg door Kootenay National park. De Canadezen hebben door een Nationale feestdag op maandag hun eerste lange weekend dit jaar en trekken er massaal op uit. Om 10.00 ’s morgens arriveren we al bij de camping in Banff waar, vanwege de te verwachten drukte, 2 extra campgrounds zijn opengesteld. Er zijn nu meer dan 1000 campingplekken beschikbaar.
We gaan gewoon weer naar de Tunnel Mountain Campground waar we het vorige weekend ook kampeerden want deze camping is slechts 3 km verwijderd van Banff. Goed te lopen, met dien verstande dat je wel moet rekenen met een berg die tussen beide locaties is gelegen. Naar het dorp loop je bergafwaarts maar de terugweg is 3 km klimmen.
Na een plekje te hebben gevonden, wat we trouwens de volgende dag al weer inruilen voor een nog mooier plekje, lopen we naar Banff. Het is mooi weer dus een heerlijke wandeling en in Banff is het gezellig druk. We internetten er in een koffiebarretje met uitstekende koffie en lopen net als de vele andere toeristen heerlijk rond langs de winkeltjes in dit leuke stadje.
Aan het einde van de middag klimmen we de drie kilometer naar de campground en bij de camper aangekomen treffen we 2 Brabanders, Jan en Riek , met wie we gezellig aan de praat raken.
De avond vliegt voorbij zoveel praatstof hebben we. De weinige wolken die er waren verdwijnen en we kunnen genieten van een zonovergoten avond op de camping.
Alhoewel de weersverwachtingen pessimistisch waren voor dit weekend is het, als we zaterdagmorgen opstaan, opnieuw prachtig weer. We gaan weer naar Banff toe, het dorp is net een magneet en trekt naast ons, hordes toeristen aan. Het is er dan ook heerlijk om rond te lopen, op een terrasje te zitten of gewoon op een van de vele bankjes in de centrale winkelstraat, mensen kijken. De temperaturen zijn er in ieder geval naar om de dag buiten te vertoeven.In tegenstelling tot Amerika is iedereen hier sportief bezig. Of men wandelt in de bergen, skiet de laatste pistes (deze gaan 23 mei dicht ) of men trapt de kilometers weg op de fiets.
In de middag gaan we terug naar de camping en zitten heerlijk buiten in het zonnetje te lezen (Tita) of installeren in de buitenwand van de camper een antenneaansluiting (Dick).
Zo’n buitenaansluiting van een antenne is fijn omdat daarmee niet allerlei draden via raampjes hoeven te lopen, als we TV willen kijken op een camping waar een antenne aansluiting is.
Ons nieuwe plekje ligt te midden van de Prairie Dogs en met een prachtig uitzicht over zowel de campground als de omliggende bergen. Het weer is zo mooi dat we zelfs buiten ons avondeten kunnen nuttigen. ‘s Avonds komen Jan en Riek langs en praten we gezellig verder onder het genot van een wijntje. Dat moet wel binnen gebeuren want dit weekend zijn de campgrounds hier alcoholvrij.
Na twee dagen rondlopen en winkelen in Banff is het zondag tijd voor wat meer inspanning.
We zwaaien Riek en Jan uit die hun reis naar Toronto voortzetten en pakken dan onze fietsen. Het weer is heerlijk en al snel hebben we onze lange broek en trui verwisseld voor onze korte fietsbroek en fietsshirt.
Banff heeft prachtige fietspaden aangelegd en we laten ons mee voeren in de stroom fietsers hier. Het lijkt wel of heel Canada, jong en oud, vandaag op de fiets geklommen is.
Onze bestemming is Lake Minnewanka, een stuwmeer in de bergen. Na enige tijd merken we dat we verkeerd rijden en al bijna in Canmore beland zijn. We fietsen terug en vinden na enig zoeken de goede weg. Omdat we hoger de bergen in trekken stijgt de weg voortdurend maar dat geeft straks op de terugweg in ieder geval het perspectief van een lange afdaling.
Uiteindelijk komen we bij Lake Minnewanka aan, een meer waar je kunt duiken. Bij de bouw van dit stuwmeer is een klein dorpje onderwater gelopen en dat moet leuk zijn om te bekijken. Er is alleen een klein probleempje en dat is dat het meer nog bevroren is. En met zijn tweeën onder het ijs duiken is niet echt verantwoord. We zullen dus nog enige tijd moeten wachten alvorens het zinvol is om onze duikspullen te pakken. Ach we hebben een leuke fietstocht, bewonderen de Bighorn Sheep die hier rondlopen en genieten van de prachtige bergwereld om ons heen.
We fietsen terug naar de camping waar we na 53 km fietsen (het merendeel van de tocht was trouwens klimmen) voldaan aankomen. Na de fietsen weer op het rek gezet te hebben en onze dorst te hebben gelest, besluiten we onze stijve spieren nog even te laten wennen aan de inspanning door nog even naar Banff te lopen. Daar is het nog gezellig druk maar de lucht wordt steeds zwarter. Om niet in een zware bui terug te hoeven lopen eten we heerlijk bij een Chinees in Banff waarna we, nadat de bui zich heeft ontladen, in de avondzon terug naar de camper lopen.
Op “Victoriaday” maandag 23 mei, vervolgen we onze weg door de Rocky Mountains. We maken dankbaar gebruik van de suggestie van Marcel om de Bow Valley Parkway te rijden. De weg is inderdaad prachtig. Onderweg stoppen we bij de Johnston Canyon waar we een schitterende wandeling maken door de Canyon naar de Lower en Upper Falls.
Ondanks de bewolking komt de zon zo nu en dan door en kunnen we al snel zonder jas lopen.
De canyon is prachtig en de beide watervallen zijn imponerend. Niet voor niks is het hier erg druk.
Onderweg komen we nog een Golden Mantled Squirrel (een van de Eekhoorn soorten die hier voorkomen) tegen die mooi voor de camera poseert.
Na twee uur wandelen komen we terug bij de camper en vervolgen we onze weg langs Castle Mountain (de berg lijkt ook op een kasteel) naar Lake Louise.
Daar zoeken we een mooi plekje uit naast de snelstromende Bow River en genieten, buiten zittend, van de laatste zonnestralen.
Dinsdagmorgen 24 mei lopen we naar het postkantoor van Lake Louise om te kijken of de Canadeze Douane ons poststuk al heeft vrijgegeven. Na enig bellen met de Canadian Post blijkt dat niet het geval te zijn.
Volgens Canadian Post Customer Service (het gratis nummer hiervan kregen we op het postkantoor) blijft een poststuk gewoonlijk 11 dagen bij de douane liggen voordat het overhandigd wordt aan de post, die er dan ook nog eens 3 tot 4 werkdagen over doet om het naar de plek van bestemming te vervoeren.
Snel gerekend betekent dit dat we voor 1 juni niet hoeven te rekenen op enige bezorging.
We gaan daarom eerst nog naar Jasper, Yoho National Park en Golden, alvorens we weer terugrijden naar Radium Hot Springs.
Alhoewel het geen slecht weer is en tegen de middag zelfs de zon doorbreekt hangen de wolken laag tegen de bergen. We gaan vandaag dus geen bergwandeling maken maar houden het lopen van een trail langs de Bow River.
Onderweg lopen we nog langs het oude station van Lake Louise waar enkele treinstellen staan die nu gebruikt kunnen worden als eetzaal voor bijzondere gelegenheden. Ook de eetzaal van het station ziet er met de erg mooi gedekte tafels uitnodigen uit. Helaas zijn ze vandaag en morgen gesloten, dus zetten we onze wandeling voort en lopen langs de veiligheidshekken van de tent camping terug naar onze camper.
Ha Tita en Dick, das lang geleden.
Wij hebben jullie reisverslagen gelezen. Wat hebben jullie al veel gezien, GEWELDIG! En wat een mooie foto’s, jullie zijn de afgelopen 9 jaar nauwelijks veranderd. Wat gaat de tijd toch snel.
Wij zijn al weer helemaal gewend in Nederland, tja een half jaar reizen is eigenlijk veel te kort!!!
Wij wensen jullie vanuit het mooie brabantse Oirschot nog heel veel reisplezier,geniet ervan en we blijven jullie volgen hoor! Groetjes Arno en Erna
Lieve Tita en Dick,
Wat een leuke verrassing een verjaardagskaart uit Canada! Hopelijk heeft de borrel lekker gesmaakt :). Wij zullen vanavond er ook eentje op jullie drinken. Nog veel reisplezier. Dikke knuffel van Patrick, Mika, Senna en Carima
Hoi Mathilde en Dick,
Wat een super mooie site hebben jullie, en gelukkig hoef ik nu niet al de sappige verhalen die jij altijd zo mooi kon vertellen (mathilde) te missen, want hoe jullie deze site maken met die leuke verhalen en al die prachtige foto´s is echt super.
Wat een prachtige foto´s allemaal van die beer, wolf en al die andere beesten, ik denk dat heel veel mensen die naar amerika of canada gaan, dat allemaal niet zien hoor, wat een bofkonten zijn jullie. Nou Mathilde voor mij is het dan bijna zover, nog 2 weken en dan sta ik in die mooie jurk met me sluier. heb vorige week geprobeert op het werk mij trouwschoenen uit te lopen maar wat doen de krengen zeer zeg, en iedereen natuurlijk lachen dat ik daar op mijn hakjes liep.
He lieve luitjes geniet nog lekker verder van jullie mooie reis en ik hoor wel weer van jullie.
groetjes dikke kus.
Lisa Zandijk
Het is jammer dat Giro Italia bijna is afgelopen het was dit jaar behoorlijk zwaar. En aangezien jullie de kilometers nog in jullie benen hebben zou dit een eitje moeten zijn toch?
We vinden de foto’s erg mooi, leuke verhalen. Prettige voortzetting
laurens en pauline
Hoi Kraantjes,
Eindelijk weer eens tijd om jullie toffe verhalen te lezen en veel eigen goede herinneringen herkenningen op te halen. Blijf gezond en safe travels.
Jur