Via de Twin Cities verder naar het westen.

De Twin Cities

Zondag 17 april 2011.
Nadat Dick de 14 emmers grey water heeft afgetapt en ik het black water heb weggegooid, gaat het weer sneeuwen. Gelukkig  verdwijnen rond 3 uur de dikke sneeuwwolken en komt de zon te voorschijn. Het wordt zelfs lekker in het zonnetje en uit de wind is het zo goed toeven, dat ik in de sneeuw op een krukje voor de camper ga zitten kijken naar de tientallen vogeltjes.
Helaas is deze pret maar van korte duur want de wolken komen weer opzetten en als de zon weg is  het echt nog te koud om buiten te zitten. Gelukkig heeft de zon iets van de sneeuw weg gedooid zodat we tegen 5 uur onze camper zodanig voor het huis van de eigenaar kunnen zetten dat deze geen zicht meer heeft op de weg maar wij  ’s ochtends goed de weg op kunnen rijden.  De verwachting is dat het morgen droog is en de volgende sneeuw pas weer dinsdag en woensdag zal gaan vallen. En inderdaad, als we maandagmorgen vroeg opstaan is het droog en er verschijnt zelfs een waterig zonnetje. Het eerste dorpje na onze Alpine Campground geeft aan dat dit “Snow County”  is, dus is het logisch dat hier sneeuw ligt. De weg is echter schoon en droog en we rijden verder door Iron County.
In deze streek zijn, zoals de naam doet vermoeden, vele ijzermijnen. Helaas zijn ze nog allen gesloten en kunnen we er geen kijkje in nemen. We rijden dus verder naar het zuiden en arriveren in de staat Wisconsin. Zover ons oog reikt zien we grote boerderijen en landbouwgronden. Opnieuw passeren we een Half-Way point in het dorpje Colfax, we zijn nu 3186 mile verwijderd van zowel van de Evenaar als de Noordpool. De stadjes waar we doorheen rijden zien eruit als de cowboy stadjes op de film en zijn leuk om doorheen te rijden. De uitgekozen camping in Chippewa Falls ligt er verlaten bij en de eigenaar is nog niet voorbereid om gasten op te nemen. Tot een week geleden lag er volgens hemnog een meter sneeuw hier,  maar we mogen blijven. Het feit dat er niets is, ook geen water en er morgen weer zo’n 15 cm sneeuw verwacht wordt  en de oprit naar de weg vanuit de camping  tamelijk steil omhoog gaat, maakt dat we onze weg vervolgen en koers  zetten naar de tweelingsteden Minneapolis en Saint Paul in de staat Minnesota.  Na een eindeloze lange rondweg rondom de stad van zeker 60 mile (de Twin Cities hebben zo’n 5,5 miljoen inwoners) vinden we uiteindelijk een Koa Camping die wel open is en ook nog eens WiFi heeft zodat we in staat zijn om enkele grote bestanden binnen te halen. (Als we dat met onze prepaid card doen is direct ons hele maand tegoed verbruikt.)
We lezen dat in deze stad de grootste Mall van Amerika staat dus dat betekent dat ons reisdoel voor morgen vaststaat, een dagje winkelen in deze Mall of Amerika waar zo’n 11.000 mensen werken en 8 ½ km winkeletalages zijn.
We kunnen lekker uitslapen want het winkelcentrum gaat pas om 10.00 uur open en onze camping is slechts 30 mile van deze Mall verwijderd.

Alhoewel we , dank zij onze “Hakuna”, dinsdagmorgen om 10.00 uur voor de Mall staan, kost het enige moeite een parkeerplekje te vinden voor onze camper. Alle auto’s staan in de 4 grote parkeergarages die dit winkelcentrum omringen maar daar zijn wij te hoog voor. Na enig vragen vinden ook wij gelukkig een mooie parkeerplek tussen de vrachtwagens en kunnen we aan onze winkel marathon beginnen. Binnengekomen in het winkelcentrum kijken we onze ogen uit. Door de grote omvang ervan wordt het door veel mensen gebruikt om hun dagelijkse “exercises” te doen waardoor je enorm veel oudjes, uiteraard op sportschoenen en met een flesje water in de hand, rondjes ziet lopen langs al die winkels. Daarnaast is het hele binnenterrein van dit complex gevuld met een pretpark zodat de rest van de bezoekers bestaat uit gezinnen met kinderen van alle leeftijden.
Een grote LEGO winkel en niet alleen met kinderen die aan het bouwen zijn maar “vogels van allerlei pluimage”  tref je hier aan. Levensgrote figuren van Lucky Luck, een bijna 5 meter hoge robot figuur en een giga wand met losse bouwstenen in allerlei kleuren. Je pakt een emmertje en zoekt uit wat jet nodig hebt. Bijna alle winkels van naam zijn hier gevestigd. We vinden een Apple store waar we voor mijn zusje Hannah en Henk een Apple Tv kunnen kopen, er tegenover zit een Microsoft store zodat we met de telefoon van Dick onze mail even kunnen lezen (de telefoon doet het goed Rene) en ons verlekkeren aan de hier uitgestalde computers . En dan al die andere winkels. Zelfs een Abercrombie & Fitch is er gevestigd, een enorm donkere winkel waar je eigenlijk slecht kunt zien wat je koopt maar die wel beroemd is door zijn halfnaakte (mooie) mannen.  Ik koop er een afgeprijsd T-shirt voor 15 dollar dus heb nu een echte Abercrombie, Hannah.
We blijven onze ogen uitkijken en maken enorm veel kilometers bij het rondlopen langs al die
8 ½ km etalages. Kunnen gewoon niet alles zien op een dag dus besluiten morgen opnieuw een kijkje te nemen  Daar we weinig zin hebben om twee maal 30 mile te rijden voor een overnachtingsplek en er vlakbij de Mall een Wal-Mart zit, besluiten we daar te slapen. Helaas zowel deze Wal-Mart als een andere die vlakbij gelegen is, hebben borden staan met verboden te overnachten . Gelukkig biedt een derde Wal-Mart in Apple Valley, 10 mile van de Mall verwijderd, uitkomst.
 Hier kunnen we wel blijven staan en het is er nog rustig ook.. We slapen als rozen want in tegenstelling tot veel parkings van Wal-Marts is deze niet aan het spoor gelegen zodat we geen last hebben van de luid doordringend toeterende treinen ’s nachts. Het weer is nog steeds koud maar we houden het droog.

Woensdag 20 april rijden we opnieuw naar de Mall of America. Ditmaal bezoeken we de grote warenhuizen Sears (je weet wel van Extreme Make Over – Home Edition) en Macy’s. Ook bekijken we het aquarium wat hier aanwezig is. Het is  een prachtig aquarium, met zeker 100 meter tunnel en is zelfs mooier  dan het aquarium van Baltimore, wat de naam heeft  mooi te zijn.
Uiteraard lopen we weer ons rondje langs al die 8½ km etalages, kijken rond in winkeltjes en maken  onze kilometers. Hebben, om niet uit de toon te vallen, vandaag ook maar onze sportschoenen aangetrokken, alleen een flesje drinken ontbreekt. Ach er zijn voldoende tentjes waar je eten en drinken kunt kopen. Ik heb altijd gedacht dat Aziaten altijd aan het eten waren, Amerikanen echter kunnen er ook wat van en dat is dan ook wel te zien aan de omvang van zeer vele mensen hier. Eet goeroes zoals Sonja Bakker, Dr. Frank of Montignac zouden zich hier helemaal kunnen uitleven. Met verbijstering kijken we naar de omvang van de mensen hier.

 De dag vliegt om en al snel is het 5 uur en gaan we weer richting camper. Morgen gaat de reis verder langs de Mississippi die vanaf hier naar het zuiden stroomt. We overnachten maar weer op een Wal-Mart parking nu in West Saint Paul waar we een hele pittoreske Wal-Mart vinden met slechts een ingang zodat we een heel rustige overnachtingsplek hebben aan de andere kant van het parkeerterrein. Donderdagochtend gaan we nog heel even naar een elektriciteitszaak in de Mall en daarna rijden we langs de Mississisippi naar het plaatsje Wabasha waar in de winter de Bald Eagles (het symbool van Amerika) zich verzamelen langs de oevers van de Mississippi. We vinden een prettige camping waar we weer eens kunnen wassen, bezoeken het National Eagle centrum  en staan oog in oog met deze grote adelaars. We zien enkele adelaars in nesten langs de Mississippi zitten en krijgen een boeiende lezing over het wel en wee van de adelaars. Dit bezoekje was zeker de moeite waard. Terugfietsend naar de camper is het wel erg koud want we hebben een harde wind tegen vanaf het stadje. Gelukkig is het wel droog , de regen begint pas als we de fietsen weer hebben teruggezet, de was hebben overgebracht vanuit het washok en aan het avondeten gaan beginnen. We zitten echter lekker droog .