Weer heel vertrouwd in Europa
We hebben na aankomst in Nederland onze tassen nog niet uitgepakt, laat staan dat we geacclimatiseerd zijn, of het hele huis staat al op zijn kop om broodnodige herstelwerkzaamheden te verrichten. De camper is nog niet beschikbaar, deze wordt pas volgende week vanuit de haven van Baltimore terug naar Nederland getransporteerd en zal niet voor 16 april in Antwerpen aankomen. Er is daardoor nog geen verleidelijk lonken om erop uit te trekken, daarnaast hebben we enkele cursisten die we de eerste beginselen van het duiken willen bijbrengen, voorlopig zijn we dus aan huis gekluisterd.
Ik zal jullie niet vermoeien met verhalen over eindeloze ritjes naar de stort, (door een jaar in een beperkte ruimte leven wordt de behoefte aan frutsels duidelijk minder) en evenmin zal ik de steeds groter wordende puinhoop beschrijven in ons huis (zeker als we alles van de beneden verdieping naar boven hebben gesjouwd en we ook nog plaats moeten maken voor (overbodige) spullen uit onze inmiddels terug gekeerde camper) maar uiteindelijk is het resultaat naar onze zin, we kunnen weer rondlopen in ons huis, de beneden verdieping en het trappenhuis is geschilderd en behangen en onze twee cursisten hebben hun eerste duik brevet. Voordat we de rest van het huis en het dak onder handen nemen wordt het tijd om er weer eens lekker op uit te trekken.
- Niet geschikt voor campers
Het Ardennen weekend van onze duikclub is een goede aanleiding om al eerder weg te gaan en even later rijden we naar het zuiden om twee weken met de camper erop uit te gaan, onze bestemming wordt de Moezel en de Franse en Belgische Ardennen. Europa blijkt toch erg leuk om rond te trekken en we genieten op onze zwerftocht van de oude kleine dorpjes en de overal aanwezige hellingen met druivenranken die een schitterend podium vormen voor fietstochtjes. We klimmen wat af met onze fietsen, haarspeldbocht na haarspeldbocht. Klaarblijkelijk liggen alle caches langs de Moezel op de toppen van de begroeide hellingen. Met de camper kunnen we niet op deze weggetjes komen, die blijft honderden meters lager (afhankelijk waar we ons bevinden) langs de Moezel, Maas, Semois, Aisne of Ourthe staan, laag in het dal dus. De omgeving waar we doorheen reizen is in ieder geval uitermate geschikt om en onze beenspieren te trainen en onze algemene conditie op te vijzelen. De camper heeft inmiddels nieuwe schokbrekers (klaarblijkelijk hebben de ruwe wegen in Yukon en Alaska toch wel enige schade aangericht) en is opgefrist door de plaatsing van een dakluikje met ventilator op de plek van onze airco die nooit koelte gaf maar wel een enorme herrie maakte. We hebben ons vertrouwde leventje in de camper weer opgepakt en het voelt goed weer rond te zwerven.
De verschillen met Amerika zijn groot. Hier geen ongehaaste mensen, geen uitgebreide praatjes bij de kassa in winkels maar wel veel vrije camperplekken en ook een schitterende natuur. Al binnen een week mis ik de in Amerika overal aanwezige laundry’s. Klaarblijkelijk bestaan die niet in Duitsland, Frankrijk en België en zelfs op sommige campings is slechts 1 wasmachine en 1 droger aanwezig. Na verschillende camperplekken te hebben bezocht zoeken we nu een camping op. Wat blijkt, Europese campings zijn duidelijk niet ingesteld op campers. Op de eerste camping aangekomen (waar we naar toe gaan i.v.m. internet) blijkt de ons toegewezen plek onze camper niet te kunnen dragen en we voelen ons wegzakken in de (door de vele regen van de afgelopen dagen) zachte aarde. Wegslepen met een personenwagen van één van de camping gasten lukt niet zodat er niets anders opzit dan beide voorwielen te voorzien van onze vertrouwde sneeuwkettingen.
Modder kettingen werken prima
Het heeft wat voeten in de aarde, maar na enige tijd zijn de wielen voorzien van sneeuw- lees modderkettingen (gelukkig passen onze kettingen ook om onze iets grotere Amerikaanse banden) en rijdt Dick onder de toeziende- en verbaasde blik van andere camping gasten met het grootste gemak van het grondstuk af. Slechts diepe gaten in het grasveld evenals bonken klei op de weg laten zien dat er toch enige strubbelingen hebben plaatsgevonden. Je zou denken dat, nu we al 10 dagen onderweg zijn, we eindelijk tijd hebben nog wat gegevens over onze reis op een rijtje te zetten maar niets blijkt van dat al. Ook hier in Europa hebben we het druk met routes uitstippelen, plekjes voor de nacht zoeken, wandelen, fietsen, cachen en niet te vergeten zorg dragen voor onze dagelijkse maaltijd. Maar eindelijk, na 10 dagen rondtrekken, komen we ertoe om toch nog wat gegevens en wetenswaardigheden van onze Amerika reis op een rijtje te zetten.
Met uitzicht op de Moezel het laatste verhaal schrijven
Totaal hebben we 335 maal overnacht op het Noord Amerikaanse continent.
Daarvan waren 8 nachten in een motel of hotel, 119 nachten op een camping, 137 nachten in een National of State Park en 71 nachten op parkeerplaatsen of bij winkelcentra.
De gemiddelde kosten van een overnachting zijn uitgekomen op 14,98 euro. De duurste camping (in Key West) en het duurste State Park (in Key Largo) bevonden zich in Florida en bedroegen respectievelijk euro 55.79 en euro 34,40 per nacht. Op de goedkoopste camping (in Tennessee) en het goedkoopste National Park (in Michigan) bedroegen de kosten euro 15,60 respectievelijk 4,50 euro per nacht.
In totaal hebben we 47.360 km gereden, waarvan 9481 km door Canada en 37.879 km door de USA. We zijn daarbij door 33 staten gereden en hebben totaal 6024 liter diesel verbruikt. Met de fiets hebben we bijna 2000 km afgelegd.
Gedurende de 11 maanden dat we in Noord Amerika rond reden hebben we 717 mailberichten ontvangen en 704 mailberichten verzonden. Dankzij onze goede buren, Danielle en Ray die ons op de hoogte hielden van alle binnenkomende rekeningen hebben we alles op tijd kunnen betalen en hebben onze vissen het niet alleen overleefd maar zijn ook vette monsters geworden. Wie zin heeft in een lekkere vette goudvis kan zich bij ons melden. We hebben veel (en nieuwe) vriendschap ervaren en kunnen unaniem concluderen dat een reis als deze, naar zo’n wondermooi continent, voor herhaling vatbaar is.
Tita en Dick